অৰ্থানুবাদ আয়াত 30 ছুৰা ছুৰা আল-ক্বাচাচ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ তুৰ্কী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 30

فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ مِن شَٰطِيِٕ ٱلۡوَادِ ٱلۡأَيۡمَنِ فِي ٱلۡبُقۡعَةِ ٱلۡمُبَٰرَكَةِ مِنَ ٱلشَّجَرَةِ أَن يَٰمُوسَىٰٓ إِنِّيٓ أَنَا ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Musa -aleyhisselam- gördüğü ateşin yanına gelince, Rabbi Allah -Subhanehu ve Teâlâ-, Allah’ın bereketlendirdiği o yerdeki vadinin sağ tarafında bulunan ağaç tarafından konuşarak, Musa -aleyhisselam-’a seslendi: "Ey Musa! Şüphesiz ben bütün mahlukatın Rabbi olan Allah’ım."

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• الوفاء بالعقود شأن المؤمنين.

Verilen sözlere vefa göstermek Mümin kimselerin bir özelliğidir.

• تكليم الله لموسى عليه السلام ثابت على الحقيقة.

Allah Teâlâ, Musa -aleyhisselam- ile gerçekten konuşmuştur.

• حاجة الداعي إلى الله إلى من يؤازره.

Yüce Allah'a davet eden kimse, kendisine yardım edecek kimselere ihtiyaç duyar.

• أهمية الفصاحة بالنسبة للدعاة.

Davetçi olan kimselerin apaçık bir üslup sahibi olması önemlidir.