অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আন-নাবা' - তুৰ্কী অনুবাদ- মৰকজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামা - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

Sûretu'n-Nebe

আয়াত: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Birbirlerine neyi soruyorlar?

আয়াত: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

O büyük haberi mi?

আয়াত: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

Ki onlar, onda ihtilafa düşmüşlerdir.

আয়াত: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Hayır! Onlar yakında öğrenecekler.

আয়াত: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Sonra tekrar hayır! Yakında öğrenecekler.

আয়াত: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Yeri bir döşek kılmadık mı?

আয়াত: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

Dağları da birer kazık kılmadık mı?

আয়াত: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Sizleri (erkekli dişili) eşler halinde yarattık.

আয়াত: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

Uykunuzu bir dinlenme (sebebi) kıldık.

আয়াত: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

Geceyi örtü bir kıldık.

আয়াত: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

Gündüzü de geçim zamanı kıldık.

আয়াত: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

Üstünüze yedi sağlam gök bina ettik.

আয়াত: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

Alev alev yanan aydınlatıcı ve ısıtıcı bir kandil yarattık.

আয়াত: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Ve yağmur yüklü bulutlardan şarıl şarıl akan bir su indirdik.

আয়াত: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

Onunla taneler ve bitkiler çıkaralım diye.

আয়াত: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

Ve birbirine girmiş sarmaş dolaş bahçeler yetiştirelim diye.

আয়াত: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Şüphe yok ki hüküm verip, ayırt etme günü belirlenmiş bir vakittir.

আয়াত: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

Sur’a üflendiği gün bölük bölük geleceksiniz.

আয়াত: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

Ve gökyüzü açılarak orada pek çok kapılar oluşur.

আয়াত: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

Dağlar yürütülüp bir seraba dönüşür.

আয়াত: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Şüphesiz Cehennem de bir gözetleme yeridir.

আয়াত: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

Azgınların varacağı sığınaktır.

আয়াত: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

Orada çağlar boyu kalacaklardır.

আয়াত: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

Orada ne bir serinlik, ne de bir içecek tadacaklar.

আয়াত: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

Yalnızca kaynar su ve irinden içecekler.

আয়াত: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

(Dünyada yaptıklarına karşılık) Uygun bir ceza olarak.

আয়াত: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Çünkü onlar hesaba çekilmeyi ummuyorlardı.

আয়াত: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

Ayetlerimizi de alabildiğine yalanlamışlardı.

আয়াত: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Biz ise, her şeyi bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da) tamamiyle sayıp tespit ettik.

আয়াত: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

Kâfirlere şöyle denilir: “Şimdi tadın. Artık bundan sonra yalnızca azabınızı artıracağız.”

আয়াত: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Şüphesiz takva sahipleri için bir kurtuluş vardır.

আয়াত: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

Bahçeler ve üzümler vardır.

আয়াত: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

Göğüsleri olgun yaşıt kızlar vardır.

আয়াত: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

Dolu dolu kadehler vardır.

আয়াত: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Orada ne bir boş söz işitirler, ne de bir yalan.

আয়াত: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

Rabbinden bir karşılık olmak üzere yeterli bir bağıştır bu.

আয়াত: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Bunlar; göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rahman olan Rabbindendir. Ona hitap etmeye güç yetiremezler.

আয়াত: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Ruh'un ve meleklerin sıra sıra duracakları gün; Rahman'ın kendilerine izin verdikleri dışındakiler konuşamazlar. Onlar da doğruyu söylerler.

আয়াত: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

İşte bu o hak gündür. O halde dileyen Rabbine bir dönüş yolu edinsin.

আয়াত: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Biz, sizi çok yakın bir azapla uyardık. Herkes o gün, kendi elleriyle ne yaptığına bir bakar ve kâfir olanlar da: "Keşke toprak olsaydım!" der.