অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-ইছৰা - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ উজবেক অনুবাদ - পৃষ্ঠা নং 284 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 18

مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعَاجِلَةَ عَجَّلۡنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلۡنَا لَهُۥ جَهَنَّمَ يَصۡلَىٰهَا مَذۡمُومٗا مَّدۡحُورٗا

Ким охиратни ўйлаймай, парвосига ҳам келтирмай, ўзининг қилган яхши амаллари билан шу дунё ҳаётини кўзлаган бўлса, унга ўзи истаган эмас, Ўзимиз истаган неъматларни шу дунёда ато этурмиз. Кейин унга жаҳаннамни тайин қилурмиз. Охиратга куфр келтириб, дунёни танлагани туфайли қиёмат куни хор бўлган, Аллоҳнинг раҳматидан қувилган ҳолда дўзахга кирур.

আয়াত: 19

وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا

Кимлар қилган яхши амаллари эвазига охират савобини умид қилсалар ва риёдан эҳтиёт бўлиб, мўмин бўлганлари ҳолда унинг учун саъй-ҳаракат қилсалар, ана ўшаларнинг саъй-ҳаракатлари Аллоҳнинг даргоҳида мақбул бўлур ва Аллоҳ уларни мукофотлагай.

আয়াত: 20

كُلّٗا نُّمِدُّ هَٰٓؤُلَآءِ وَهَٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا

Эй Пайғамбар, Парвардигорингизнинг неъматларидан ҳар иккисига, яхшига ҳам, ёмонга ҳам бераверамиз. Бу дунёда Парвардигорингизнинг инъомлари ҳеч кимдан ман қилинмайди. Яхшига ҳам, ёмонга ҳам берилаверади.

আয়াত: 21

ٱنظُرۡ كَيۡفَ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ وَلَلۡأٓخِرَةُ أَكۡبَرُ دَرَجَٰتٖ وَأَكۡبَرُ تَفۡضِيلٗا

Эй Пайғамбар, уларнинг бирини биридан шу дунёда ризқу мартабада афзал қилиб қўйганимизга боқинг. Шак-шубҳасиз, неъмат даражалари жиҳатидан ҳам, афзаллиги жиҳатидан ҳам охират буюкроқдир. Шундай экан, мўминлар охират сари талпинсинлар.

আয়াত: 22

لَّا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَقۡعُدَ مَذۡمُومٗا مَّخۡذُولٗا

Эй банда, Аллоҳга бошқа бир маъбудни тенглаштириб, Аллоҳнинг наздида ҳам, У Зотнинг солиҳ бандалари наздида ҳам мазамматга учраб, хору-хас бўлиб қолмагин, тағин.

আয়াত: 23

۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ إِمَّا يَبۡلُغَنَّ عِندَكَ ٱلۡكِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوۡ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفّٖ وَلَا تَنۡهَرۡهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوۡلٗا كَرِيمٗا

Эй банда, Парвардигоринг сенга фақат У Зотгагина ибодат қилишни, Ундан бошқага бандалик қилмасликни ҳамда ота-онага, айниқса, қариган пайтларида яхшилик қилишни буюрди. Агар улардан бири ёки ҳар иккиси сенинг ҳузурингда кексалик ёшига етсалар, уларни малол олиб, уф тортма. Уларга қўполлик қилма, озор берма. Ҳар доим уларга энг мулойим, энг яхши гапларни гапир.

আয়াত: 24

وَٱخۡفِضۡ لَهُمَا جَنَاحَ ٱلذُّلِّ مِنَ ٱلرَّحۡمَةِ وَقُل رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا

Уларга тавозели бўл, ўзингни хокисор тут ва уларнинг ҳақларига: "Парвардигорим, уларга мени гўдаклигимда тарбиялаганлари каби раҳм қил", деб дуо қил.

আয়াত: 25

رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ إِن تَكُونُواْ صَٰلِحِينَ فَإِنَّهُۥ كَانَ لِلۡأَوَّٰبِينَ غَفُورٗا

Эй одамлар, Парвардигорингиз дилларингиздаги ихлос билан ибодат қилиш бўладими, эзгу ишларни қилиш бўладими, ота-онага яхшилик қилиш бўладими, ҳаммасини жуда яхши билиб туради. Ибодатингизда бўлсин, ота-онага яхшилик қилишингизда бўлсин, ниятларингиз тўғри бўлса, бас, У тавба қилгувчилар учун Мағфиратли Зотдир. Тоат-ибодатда ёки ота-онага яхшилик қилишда хатога йўл қўйган одам тавба қилса, уни кечиради.

আয়াত: 26

وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِيرًا

Эй мўмин, яқин қариндошингни ҳам, муҳтож фақирнинг ҳам, юртидан узоқдаги мусофирнинг ҳам ҳаққини бер. Мол-давлатингни гуноҳ ишларга ёки исроф қилиб сарфлама.

আয়াত: 27

إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا

Мол-давлатларини гуноҳ ишларга сарфлаганлар ва исрофгарчиликка йўл қўйганлар шайтонларнинг ҳамтовоқларидир. Ўша шайтонларга бўйсуниб, исрофгарчиликка йўл қўядилар. Шайтон эса Парвардигорига нонкўр бўлиб, фақат гуноҳ қиладиган ва фақат Аллоҳни ғазаблантирадиган ишларга буюрадиган малъундир.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

Инсон қўлидан келса, яхшилик қилиши, қўлидан келмаса, уни ният қилиши лозим. Шунда худди уни қилгандек савобини олаверади.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

Дунёдаги неъматлар Аллоҳ таолонинг ризосига далолат қилмайди. Чунки улар ғайридинларга ҳам берилади ва уларнинг оқибати Аллоҳнинг азоби бўлиши ҳам мумкин.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

Ота-онага яхшилик қилиш лозимдир, вожибдир, фарздир. Аллоҳ улардан миннатдор бўлишни Ўзидан миннатдор бўлиш билан бирга зикр қилмоқда.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

Ислом исрофгарчиликни ҳаром қилган. Исрофгарчилик мол-давлатни ўз ўрнига сарфламасликдир.