অৰ্থানুবাদ আয়াত 31 ছুৰা ছুৰা আল-মায়িদাহ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 31

فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابٗا يَبۡحَثُ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُرِيَهُۥ كَيۡفَ يُوَٰرِي سَوۡءَةَ أَخِيهِۚ قَالَ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِثۡلَ هَٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَٰرِيَ سَوۡءَةَ أَخِيۖ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلنَّٰدِمِينَ

Шунда Аллоҳ унга биродарининг танасини қандай кўмишни ўргатиш учун бир қарғани юборди. Қарға ерни кавлаб, бошқа бир ўлик қарғани кўмди. Буни кўрган қотил: "Во ҳасрато, мана шу қарғачалик ҳам бўлмадим. Биродаримнинг жасадини кўмиб қўйишга ҳам ярамадим", дея ҳасрату надомат қилиб қолди.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• مخالفة الرسل توجب العقاب، كما وقع لبني إسرائيل؛ إذ عاقبهم الله تعالى بالتِّيه.

Пайғамбарларга қулоқ солмасликнинг оқибати жазоланишдир. Бани Исроилда шу иш содир бўлди. Аллоҳ уларни жазолаб, сарсон-саргардонликда қолдирди.

• قصة ابني آدم ظاهرها أن أول ذنب وقع في الأرض - في ظاهر القرآن - هو الحسد والبغي، والذي أدى به للظلم وسفك الدم الحرام الموجب للخسران.

Одам алайҳиссаломнинг икки ўғли ҳақидаги қиссага Қуръоннинг зоҳирий тарафидан ёндошсак, у ер юзида содир бўлган илк жиноят ҳасад ва нафратдан келиб чиққанини кўрсатади. Ҳасад ва нафрат Қобилни зулм қилишга, ноҳақ қон тўкишгача олиб борди. Оқибатда эса ўзи зарар кўрди.

• الندامة عاقبة مرتكبي المعاصي.

Гуноҳкорларнинг оқибати надоматдир.

• أن من سَنَّ سُنَّة قبيحة أو أشاع قبيحًا وشجَّع عليه، فإن له مثل سيئات من اتبعه على ذلك.

Ким бир ёмон қоидани жорий қилса ёки бир ёмонликни одамлар орасида тарқатса, шу ёмонликни ундан ўрганиб қилганларнинг гуноҳи ҳам унинг зиммасига тушади.