Mənaların tərcüməsi Surə əş-Şuəra - Azərbaycan dilinə tərcümə- Əlixan Musayev - Qurani Kərim ensiklopediyası

əş-Şuəra

Ayə: 1

طسٓمٓ

Ta. Sin. Mim.

Ayə: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

Bunlar aydın Kitabın ayələridir.

Ayə: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Onların iman gətirmədiyinə görə özünü həlakmı edəcəksən?

Ayə: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

Biz istəsəydik, göydən onlara elə bir ayə göndərərdik ki, onlar da Ona itaətkarlıqla boyun əyərdilər.

Ayə: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

Rəhmandan onlara yeni bir ayə gəlməz ki, ondan üz çevirməsinlər.

Ayə: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Onlar (ayələri) təkzib etdilər. İstehza etdiklərinin xəbəri onlara yetişəcəkdir.

Ayə: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

Yoxsa, onlar yer üzündə cürbəcür gözəl bitkilər bitirdiyimizi görmürlərmi?

Ayə: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Həqiqətən də, bunda bir ayə vardır. Lakin onların əksəriyyəti mömin olmadı.

Ayə: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Şübhəsiz ki, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Bir zaman Rəbbin Musaya demişdi: “Get o zalım qövmün –

Ayə: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

Firon qövmünün yanına! Onlar qorxmurlarmı?”

Ayə: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

(Musa) dedi: “Ey Rəbbim! Qorxuram ki, onlar məni yalançı hesab edələr,

Ayə: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

(belə olduqda) ürəyim sıxılar, dilim də söz tutmaz. Buna görə Haruna da (vəhy) göndər.

Ayə: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

Onların məndən əvəzini çıxmaq istədikləri bir günahım da var. Buna görə məni öldürəcəklərindən qorxuram”.

Ayə: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

(Allah) dedi: “Xeyr, (bu mümkün deyil!) İkiniz də ayələrimizlə (onların yanına) gedin! Şübhəsiz ki, Biz də sizinləyik, (hər şeyi) eşidirik.

Ayə: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Fironun yanına gedib deyin: “Biz aləmlərin Rəbbinin elçiləriyik!

Ayə: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

İsrail oğullarını bizimlə göndər!”

Ayə: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

(Firon) dedi: “Biz səni körpə ikən (himayəmizə alıb) böyütmədikmi? Sən ömrünün bəzi illərini bizimlə yaşamadınmı?

Ayə: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Elədiyin (pis) əməli də elədin (Qibtini öldürdün). (Doğrudan da,) sən bir nankorsan!”

Ayə: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

(Musa) dedi: “Mən onu edərkən nadanlardan olmuşam.

Ayə: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Mən sizdən qorxduğum üçün yanınızdan qaçıb getdim. Sonra Rəbbim mənə hökmranlıq verdi və məni elçilərdən etdi.

Ayə: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Başıma qaxdığın o nemətin də İsrail oğullarını özünə kölə etdiyinə görədir”.

Ayə: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Firon dedi: “Aləmlərin Rəbbi nədir?”

Ayə: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

(Musa) dedi: “Əgər yəqinliklə inanırsınızsa, (bilin ki,) O, göylərin, yerin və onların arasında olanların Rəbbidir!”

Ayə: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

Firon ətrafındakılara dedi: “(Onun nə danışdığını) eşitmirsinizmi?”

Ayə: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

(Musa) dedi: “O sizin də, ulu babalarınızın da Rəbbidir!”

Ayə: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

(Firon) dedi: “Sizə göndərilmiş bu elçi, sözsüz ki, dəlidir!”

Ayə: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

(Musa) dedi: “Əgər anlayırsınızsa, (bilin ki,) O, şərqin, qərbin və bunların arasında olanların Rəbbidir!”

Ayə: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

(Firon) dedi: “Əgər məndən başqa məbud qəbul etsən, səni zindana atılanlardan edəcəm!”

Ayə: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

(Musa) dedi: “Bəs sənə açıq-aşkar bir şey gətirsəm necə?”

Ayə: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

(Firon) dedi: “Əgər doğru danışanlardansansa, gətir onu!”

Ayə: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

(Musa) əsasını (yerə) atınca, o dərhal dönüb açıq-aşkar bir ilana çevrildi.

Ayə: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

Əlini (qoynundan) çıxardan kimi o, baxanların (gözü qabağında) ağappaq (nur saçan bir əl) oldu.

Ayə: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

(Firon) ətrafındakı zadəganlara dedi: “Həqiqətən də, bu, bilikli bir sehrbazdır!

Ayə: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

O öz sehri ilə sizi torpağınızdan çıxartmaq istəyir. Nə təklif edirsiniz?”

Ayə: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Onlar dedilər: “Onu qardaşı ilə bir qədər gözlət və şəhərlərə (adam) yığanlar göndər ki,

Ayə: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

bütün bilikli sehrbazları sənin yanına gətirsinlər”.

Ayə: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

Beləliklə, sehrbazlar bəlli bir günün müəyyən edilmiş vaxtında toplandılar.

Ayə: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

İnsanlara deyildi: “Siz də yığışırsınızmı?

Ayə: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Əgər sehrbazlar qalib gəlsələr, ola bilsin ki, biz də onlara tabe olaq”.

Ayə: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Sehrbazlar gələn kimi Firona: “Əgər qalib gəlsək, bizə bir mükafat veriləcəkmi?”– dedilər.

Ayə: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

(Firon) dedi: “Bəli! Belə olacağı təqdirdə sizi (özümə) yaxın adamlardan edəcəyəm”.

Ayə: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

Musa onlara: “Nə atacaqsınızsa, atın!”– dedi.

Ayə: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Onlar iplərini və əsalarını (yerə) atıb: “Fironun qüdrətinə and olsun ki, biz qalib gələcəyik!”– dedilər.

Ayə: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Musa əsasını (yerə) atdı və əsa onların uydurduqları şeyləri uddu.

Ayə: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

Sehrbazlar səcdəyə qapandılar

Ayə: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

və dedilər: “Biz aləmlərin Rəbbinə iman gətirdik –

Ayə: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Musanın və Harunun Rəbbinə!”

Ayə: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

(Firon) dedi: “Mən sizə izin verməmişdən əvvəl siz ona imanmı gətirdiniz? Şübhəsiz ki, o sizə sehr öyrədən böyüyünüzdür. Tezliklə biləcəksiniz! Mütləq sizin əllərinizi və ayaqlarınızı çarpaz kəsdirib hamınızı çarmıxa çəkdirəcəyəm”.

Ayə: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

Onlar dedilər: “Zərər yox, biz (onsuz da) öz Rəbbimizə qayıdacağıq.

Ayə: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Biz (Firon xalqı arasından) ilk iman gətirənlər olduğumuza görə Rəbbimizdən günahlarımızı bağışlayacağını umuruq”.

Ayə: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

Biz Musaya: “Qullarımla birlikdə gecə yola çıx. Çünki siz təqib olunacaqsınız”– (deyə) vəhy etdik.

Ayə: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Firon şəhərlərə (əsgər) toplayanlar göndərdi.

Ayə: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

(O dedi:) “Bunlar kiçik bir dəstədir.

Ayə: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

Onlar bizi qəzəbləndirmişlər.

Ayə: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

Biz hamımız ayıq-sayıq olmalıyıq.”

Ayə: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Biz (o zalım tayfanı) bağlardan və çeşmələrdən çıxartdıq;

Ayə: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

xəzinələrdən və gözəl yerlərdən də (uzaqlaşdırdıq).

Ayə: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Beləcə, Biz İsrail oğullarını o yerlərə varis etdik.

Ayə: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

Günəş üfüqdən qalxarkən (Firon öz əsgərləri ilə) onları təqib etməyə başladılar.

Ayə: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

İki dəstə bir-birini görüncə Musanın əshabı: “Biz yaxalanacağıq!”– dedilər.

Ayə: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

(Musa) dedi: “Xeyr, Rəbbim mənimlədir. O mənə doğru yol göstərəcəkdir!”

Ayə: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

Biz Musaya: “Əsanla dənizə vur!”– (deyə) vəhy etdik. (Dəniz) dərhal yarıldı, (on iki yol açıldı) və hər biri nəhəng bir dağ kimi oldu.

Ayə: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

O birilərini (Firon və əsgərlərini) də ora yaxınlaşdırdıq.

Ayə: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Musa və onunla birlikdə olanların hamısını xilas etdik.

Ayə: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

O birilərini (Firon və əsgərlərini) isə suya qərq etdik.

Ayə: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Şübhəsiz ki, bunda (bu hekayətdə) bir ibrət vardır. Lakin onların çoxu iman gətirmədi.

Ayə: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

Onlara İbrahimin əhvalatını da oxu.

Ayə: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

Bir zaman o öz atasına və qövmünə: “Nəyə ibadət edirsiniz?”– demişdi.

Ayə: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

Onlar: “Biz bütlərə ibadət edir və onlara tapınmaqda davam edirik”– dedilər.

Ayə: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

O dedi: “Onlara dua etdiyiniz zaman sizi eşidirlərmi?

Ayə: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

Yaxud sizə xeyir və ya zərər verirlərmi?”

Ayə: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

Onlar: “Xeyr, (amma) biz öz atalarımızın belə etdiklərini gördük”– dedilər.

Ayə: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

O dedi: “Siz nəyə ibadət etdiyinizi düşündünüzmü –

Ayə: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

həm siz, həm də ulu babalarınız?

Ayə: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Aləmlərin Rəbbindən başqa, onların hamısı mənim düşmənimdir.

Ayə: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

(O Rəbb ki,) məni yaratmış və məni doğru yola yönəltmişdir;

Ayə: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

(O Rəbb ki,) məni yedirdir və içirdir;

Ayə: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

(O Rəbb ki,) xəstələndiyim zaman mənə şəfa verir;

Ayə: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

(O Rəbb ki,) məni öldürəcək, sonra dirildəcəkdir;

Ayə: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

(O Rəbb ki,) Haqq-hesab günü xətalarımı bağışlayacağını Ondan umuram.

Ayə: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

Ey Rəbbim! Mənə hikmət ver və məni əməlisalehlərə qovuşdur!

Ayə: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Sonra gələnlər arasında (həmişə yad edilim deyə) mənə yaxşı ad qismət elə!

Ayə: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

Məni Nəim cənnətinin varislərindən et!

Ayə: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

Atamı bağışla! Çünki o, azmışlardandır.

Ayə: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

(İnsanların) dirildiləcəyi gün məni rüsvay etmə!

Ayə: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

O gün, nə var-dövlət, nə də oğul-uşaq fayda verər.

Ayə: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

Ancaq sağlam bir qəlblə Allahın hüzuruna gələnlərdən başqa!”

Ayə: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

(O gün) Cənnət müttəqilərə yaxınlaşdırılar.

Ayə: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

Cəhənnəm də azğınlara göstərilər.

Ayə: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

Onlara deyilər: “Hanı sizin ibadət etdikləriniz –

Ayə: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

Allahdan başqa (pənah apardıqlarınız?) Onlar sizə kömək edə bilərlərmi, yaxud özlərinə köməkləri dəyə bilərmi?”

Ayə: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

Onlar azğınlarla birlikdə (Cəhənnəmə) atılarlar,

Ayə: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

İblisin bütün əsgərləri də, (həmçinin).

Ayə: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

Onlar orada höcətləşərək deyərlər:

Ayə: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

“Allaha and olsun ki, biz açıq-aydın azğınlıq içində idik –

Ayə: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

o vaxt ki, biz sizi aləmlərin Rəbbinə tay tuturduq.

Ayə: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

Bizi ancaq günahkarlar azdırdı.

Ayə: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

İndi isə bizim nə şəfaətçilərimiz,

Ayə: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

nə də (bizə) canıyanan bir dostumuz var!

Ayə: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Bir də (dünyaya) qayıda bilsəydik, möminlərdən olardıq!”

Ayə: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.

Ayə: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nuh qövmü də elçiləri yalançı saydı.

Ayə: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

O vaxt qardaşları Nuh onlara dedi: “Məgər qorxmursunuz?

Ayə: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Həqiqətən, mən sizin üçün etibar olunan bir elçiyəm.

Ayə: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin.

Ayə: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.

Ayə: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin!”

Ayə: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

Onlar: “Sənə ən rəzil kimsələr tabe olduğu halda biz sənə inanarıqmı?”– dedilər.

Ayə: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

(Nuh) dedi: “Mən onların nə etdiklərini bilmirəm!

Ayə: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

Onların haqq-hesabı yalnız Rəbbimə aiddir. Kaş başa düşəydiniz!

Ayə: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Mən iman gətirənləri qovan deyiləm.

Ayə: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Mən yalnız açıq-aşkar bir qorxudanam”.

Ayə: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

Onlar dedilər: “Ey Nuh! Əgər (dəvətinə) son qoymasan, mütləq daşqalaq ediləcəksən”.

Ayə: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

(Nuh) dedi: “Ey Rəbbim! Qövmüm məni yalançı hesab etdi.

Ayə: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Mənimlə onların arasında hökm ver, məni və mənimlə birlikdə olan möminləri (əzabdan) qurtar!”

Ayə: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Biz onu və onunla birlikdə olanları (insan və hevyanlarla) yüklənmiş gəmidə xilas etdik.

Ayə: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

Sonra qalanları isə suya qərq etdik.

Ayə: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət var. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.

Ayə: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ad tayfası da elçiləri yalançı saydı.

Ayə: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

O vaxt qardaşları Hud onlara dedi: “Məgər qorxmursunuz?

Ayə: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Həqiqətən, mən sizin üçün etibar olunan bir elçiyəm.

Ayə: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin!

Ayə: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.

Ayə: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

Əcəba, siz hər təpədə əbəs yerə bir əlamətmi qurursunuz (hündür binalarmı tikirsiniz)?

Ayə: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

Sanki əbədi qalacaqsınız deyə qalalarmı tikirsiniz?

Ayə: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

(Bir kəsi) yaxaladığınız zaman qəddar hökmdar kimi yaxalayırsınız?

Ayə: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin!

Ayə: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

Bildiyiniz nemətləri sizə verəndən qorxun.

Ayə: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

O sizə heyvanat və oğul-uşaq verdi,

Ayə: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

(üstəlik) bağlar və çeşmələr də əta etdi.

Ayə: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Mən sizə üz verəcək böyük günün (Qiyamət gününün) əzabından qorxuram”.

Ayə: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

Onlar dedilər: “Bizə öyüd-nəsihət versən də, verməsən də, bizim üçün birdir.

Ayə: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Bu, yalnız əvvəlkilərin adətidir.

Ayə: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Biz əzaba düçar olan da deyilik”.

Ayə: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

(Qövmü) onu (Hudu) yalançı saydılar. Biz də onları məhv etdik. Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət var. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.

Ayə: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Səmud tayfası da elçiləri yalançı saydı.

Ayə: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

O vaxt qardaşları Saleh onlara dedi: “Məgər qorxmursunuz?

Ayə: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Həqiqətən, mən sizin üçün etibar olunan bir elçiyəm.

Ayə: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin.

Ayə: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.

Ayə: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

Məgər siz burada olanların içində sərbəst buraxılacaqsınız?

Ayə: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Bağlar və bulaqlar içində,

Ayə: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

əkinlər və yumşaq meyvəli xurmalıqlar içində (arxayınlıqla qalacaqsınız?)

Ayə: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

Dağlardan məharətlə evlər yonub düzəldəcəksiniz?

Ayə: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin!

Ayə: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Həddi aşanların əmrinə tabe olmayın.

Ayə: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

O kəslər ki, yer üzündə fəsad törədər və islah etməzlər”.

Ayə: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

Onlar dedilər: “Sən yalnız sehrlənmişlərdənsən.

Ayə: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Sən də bizim kimi bir insansan. Əgər doğru danışanlardansansa, bizə bir ayə gətir”.

Ayə: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

(Saleh) dedi: “(Ayə) bu dişi dəvədir! Onun da, sizin də müəyyən edilmiş vaxtlarda su içmək haqqınız vardır. (Bir gün o su içməli, bir gün də siz su içməlisiniz).

Ayə: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Ona heç bir pislik etməyin, yoxsa böyük günün əzabı sizi yaxalayar”.

Ayə: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

Onlar dəvəni kəsdilər, sonra da peşman oldular.

Ayə: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Əzab onları yaxaladı. Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.

Ayə: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Lut qövmü da elçiləri yalançı saydı.

Ayə: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

O vaxt qardaşları Lut onlara dedi: “Məgər qorxmursunuz?

Ayə: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Həqiqətən, mən sizin üçün etibar olunan bir elçiyəm.

Ayə: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin!

Ayə: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.

Ayə: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Doğrudanmı siz insanlar içində ancaq kişilərlə yaxınlıq edir

Ayə: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

və Rəbbinizin sizin üçün yaratdığı qadınlarınızı tərk edirsiniz? Siz, həqiqətən də, həddi aşan bir qövmsünüz”.

Ayə: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

Onlar dedilər: “Ey Lut! Əgər (dəvətinə) son qoymasan, mütləq qovulanlardan olacaqsan!”

Ayə: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

O dedi: “Mən sizin əməlinizə nifrət edənlərdənəm.

Ayə: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

Ey Rəbbim! Məni və ailəmi onların tutduqları işdən xilas et!”

Ayə: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Biz onu və bütün ailəsini xilas etdik.

Ayə: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Geridə qalanlar arasındakı yaşlı qadından (Lutun zövcəsindən) başqa.

Ayə: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sonra da o birilərini məhv etdik.

Ayə: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Biz onların üstünə (daşlardan) yağış yağdırdıq. Qorxudulanların yağışı nə pis imiş!

Ayə: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət var. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.

Ayə: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Əykə əhli də elçiləri yalançı saydı.

Ayə: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

O vaxt Şueyb onlara dedi: “Məgər qorxmursunuz?

Ayə: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Həqiqətən, mən sizin üçün etibar olunan bir elçiyəm.

Ayə: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Allahdan qorxun və mənə itaət edin!

Ayə: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.

Ayə: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

Ölçüyə tam riayət edin və əksik ölçənlərdən olmayın.

Ayə: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

Düz tərəzi ilə çəkin.

Ayə: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

İnsanların haqqını əksiltməyin və yer üzündə fitnə-fəsad yayaraq pis işlər görməyin.

Ayə: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

Sizi və əvvəlki nəsilləri Yaradandan qorxun!”

Ayə: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

Onlar dedilər: “Sən yalnız sehrlənmişlərdənsən.

Ayə: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

Sən də bizim kimi bir insansan. Biz səni yalançılardan (biri) hesab edirik.

Ayə: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Əgər doğru danışanlardansansa, göyün bir parçasını üstümüzə endir”.

Ayə: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

(Şueyb) dedi: “Rəbbim sizin nələr etdiyinizi daha yaxşı bilir”.

Ayə: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

Onlar isə onu (Şüeybi) yalançı saydılar və buna görə də kölgəli günün əzabı onları yaxaladı. Həqiqətən, o, böyük bir günün əzabı idi.

Ayə: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət var. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.

Ayə: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.

Ayə: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Şübhəsiz ki, bu (Quran), aləmlərin Rəbbindən nazil edilmişdir.

Ayə: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

Onu sadiq ruh (Cəbrail) endirdi –

Ayə: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

sənin qəlbinə ki, xəbərdar edənlərdən olasan.

Ayə: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

(Bu Quran) açıq-aydın ərəb dilində (nazil edildi).

Ayə: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

Şübhəsiz ki, o (Quran), əvvəlki ümmətlərin kitablarında (Tövratda və İncildə) də zikr edilmişdir.

Ayə: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Məgər İsrail oğullarından olan alimlərin onu bilmələri onlar üçün bir əlamət deyilmi?!

Ayə: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

Əgər Biz onu ərəb olmayanlardan birinə nazil etsəydik

Ayə: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

və o, bunu onlara oxusaydı, yenə də ona iman gətirməzdilər.

Ayə: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Biz (küfrü) günahkarların qəlbinə belə saldıq.

Ayə: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

Onlar ağrılı-acılı əzabı görməyənədək ona inanmazlar.

Ayə: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

O (əzab) onlara özləri də hiss etmədən qəflətən gələcəkdir.

Ayə: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

Onlar deyəcəklər: “Bizə möhlət veriləcəkmi?”

Ayə: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Onlar əzabımızın tez gəlməsini istəyirlər?

Ayə: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

Bilirsənmi, əgər onlara illərcə firavanlıq nəsib etsək,

Ayə: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

sonra vəd olunduqları (əzab) onlara yetişsə,

Ayə: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

onlara nəsib olmuş firavanlıq, (əzabımızı) onlardan dəf edə bilməz.

Ayə: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

Biz heç bir məmləkəti ora xəbərdar edənlər göndərmədən məhv etmədik.

Ayə: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

(Xəbərdar edənləri də) öyüd-nəsihət vermək üçün (göndərdik). Biz əsla zalım olmamışıq!

Ayə: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

Onu (Quranı) şeytanlar endirmədi.

Ayə: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

Onlar buna layiq deyillər və heç (bunu) bacarmazlar da.

Ayə: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

Çünki onlar (vəhyə) qulaq asmaqdan kənar edilmişdilər.

Ayə: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

Odur ki, Allahla yanaşı başqa bir ilaha dua etmə, yoxsa əzaba düçar edilənlərdən olarsan.

Ayə: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

Ən yaxın qohumlarını qorxut!

Ayə: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Sənə tabe olan möminləri qanadının altına al (onlara qarşı təvazökar ol)!

Ayə: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

Əgər onlar sənə asi olsalar, de: “Şübhəsiz ki, mən sizin etdiyiniz əməllərdən uzağam!”

Ayə: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

Qüdrətli və Rəhmli olana təvəkkül et!

Ayə: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

O səni (namaza) duranda da görür,

Ayə: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

səcdə edənlər içində hərəkətinidə.

Ayə: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Həqiqətən də, O, Eşidəndir, Biləndir!

Ayə: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

Şeytanların kimə nazil olduqlarını sizə xəbər verimmi?

Ayə: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

Onlar hər bir yalançıya və günahkara (kahinə) nazil olarlar.

Ayə: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

(Şeytanlar vəhydən) eşitdiklərini (kahinlərə) təlqin edirlər. Halbuki onların əksəriyyəti yalançıdır!

Ayə: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

Şairlərə gəldikdə isə, onlara ancaq azmışlar uyar.

Ayə: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

Məgər görmürsənmi ki, onlar hər vadidə veyl-veyl gəzir (hər mövzuda şer uydurur)

Ayə: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

və etmədikləri şeylərdən danışırlar?

Ayə: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

Yalınz iman gətirib saleh əməllər edən, Allahı çox zikr edən və haqsızlığa məruz qaldıqdan sonra (İslam dinini) müdafiə edənlərdən başqa. Zalımlar isə qayıdacaqları yeri mütləq biləcəklər.