Mənaların tərcüməsi Ayə 127 Surə ət-Tovbə -

Ayə: 127

وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

ហើយនៅពេលដែលជំពូកណាមួយ(នៃគម្ពីរគួរអាន)ត្រូវបានអល់ឡោះបញ្ចុះទៅលើអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ដែលមានរំលឹកនៅក្នុងជំពូកនោះពីស្ថានភាពរបស់ពួកពុតត្បុតនោះ ពួកពុតត្បុតមួយចំនួនបានក្រលេកមើលគ្នាទៅវិញទៅមក រួចនិយាយថាៈ តើមាននរណាម្នាក់មើលឃើញពួកអ្នកដែរឬទេ? ប្រសិនបើគ្មាននរណាម្នាក់មើលឃើញពួកគេទេនោះ ពួកគេនឹងចាកចេញពីកន្លែងជួបជុំនោះ។ តើពុំមែនទេឬ អល់ឡោះបានបង្វែរចិត្តរបស់ពួកគេចេញពីការចង្អុលបង្ហាញ និងពីប្រការល្អ ហើយទ្រង់បានបោះបង់ពួកគេ ដោយសារតែពួកគេ គឺជាក្រុមដែលគ្មានការយល់ដឹង។

Bu səhifədə olan ayələrdən faydalar:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

• ចាំបាច់ត្រូវធ្វើសង្រ្គាមប្រយុទ្ធនឹងពួកប្រឆាំងដែលនៅជិត(អ្នកមានជំនឿ)ជាងគេ ប្រសិនបើទឹកដីឥស្លាមមានទំហំធំទូលាយ និងស្ថានភាពតម្រូវ។

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

• បញ្ជាក់ប្រាប់ពីស្ថានភាពរបស់ពួកពុតត្បុតនៅពេលគេបញ្ចុះគម្ពីរគួរអានចំពោះពួកគេ ដោយពួកគេនៅតាមដាន និងមានភាពញាប់ញ័រ។

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

• បញ្ជាក់ពីក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់ចំពោះបណ្ដាអ្នកមានជំនឿ និងការយកចិត្តទុកដាក់របស់គាត់ចំពោះពួកគេ។

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

• នៅក្នុងបណ្ដាវាក្យខណ្ឌទាំងនេះ គឺជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា ពិតណាស់ សេចក្តីជំនឿមានការកើនឡើង និងមានការថយចុះ។ ដូចនេះ ចាំបាច់លើអ្នកមានជំនឿត្រូវព្យាយាមសាងនូវទង្វើកុសលជានិច្ចដើម្បីឲ្យសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនកើនឡើង និងនៅខ្ពស់ជានិច្ច។