Mənaların tərcüməsi Ayə 120 Surə ət-Tovbə -

Ayə: 120

مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Hindi ukol sa mga naninirahan sa Madīnah ni ukol sa sinumang nasa palibot nila kabilang sa mga naninirahan sa ilang na magpaiwan sila palayo sa Sugo ni Allāh – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – kapag sumugod siya tungo sa pakikibaka sa pamamagitan ng sarili niya. Hindi ukol sa kanila na magmaramot ng mga sarili nila at mangalaga ng mga ito higit sa sarili niya – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan. Bagkus ang kinakailangan sa kanila ay magkaloob ng mga sarili nila sa halip ng sarili niya. Iyon ay dahil sila ay hindi dinadapuan ng isang uhaw ni ng isang pagod ni ng isang gutom dahil sa landas ni Allāh, hindi nanunuluyan sa isang pook na pumupukaw ang kairalan nila roon sa ngitngit ng mga tagatangging sumampalataya, at hindi dumaranas mula sa kaaway ng pagkapatay o pagkabihag o pagkasamsam ng ari-arian o pagkatalo malibang nagtala si Allāh para sa kanila dahil doon ng isang gantimpala sa isang gawang maayos na tatanggapin Niya mula sa kanila. Tunay na si Allāh ay hindi magwawala ng pabuya sa mga tagagawa ng maganda, bagkus magtutumbas Siya sa kanila niyon nang buo at magdaragdag Siya sa kanila roon.

Bu səhifədə olan ayələrdən faydalar:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

Ang pagkatungkulin ng pangingilag magkasala kay Allāh at ng katapatan, at na ang dalawang ito ay dahilan para sa kaligtasan mula sa kapahamakan.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

Ang bigat ng kalamangan ng paggugol ayon sa landas ni Allāh.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

Ang pagkatungkulin ng pagpapakaunawa sa Islām, na ang kahalintulad nito ay tulad ng pakikibaka, at na walang pag-iral para sa Islām kundi sa pamamagitan ng dalawang ito nang magkasabay.