Prijevod značenja Sura Junus - Prijevod sažetog tefsira Kur'ana na paštu jezik. - Broj stranice 220 - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 98

فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْیَةٌ اٰمَنَتْ فَنَفَعَهَاۤ اِیْمَانُهَاۤ اِلَّا قَوْمَ یُوْنُسَ ۚؕ— لَمَّاۤ اٰمَنُوْا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا وَمَتَّعْنٰهُمْ اِلٰی حِیْنٍ ۟

داسې نه دي پېښ شوي چې له هغو ښارونو د کوم ښار خلکو دې د باور وړ ايمان راوړی وي چې موږ رسولان ورته لېږلي دي د سزا له ليدلو مخکې، نو ايمان يې ګته ورته رسولې وي د سزا له ليدو مخکې د ايمان د راتلو له امله، مګر د يونس قوم کله يې چې ايمان راوړ رېښتينی ايمان؛ موږ د دنيا په ژوند کې له هغوی د خوارۍ او رسوايۍ سزا پورته کړه او هغوی ته مو يې د مرګونو د وخت تر رسېدو پورې ګټه ورکړه.

Ajet: 99

وَلَوْ شَآءَ رَبُّكَ لَاٰمَنَ مَنْ فِی الْاَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِیْعًا ؕ— اَفَاَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتّٰی یَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟

ای رسوله! که چېرې ستاپالونکي د ټولو هغو کسانو چې په ځمکه کې دي ايمان راوړل غوښتی، هغوی به ايمان راوړی وای، خو دغه يې د يو حکمت له مخې نه دي غوښتي، هغه په خپل عدل سره چې چاته وغواړي لارورکی کوي يې او په خپله پېرزوينه چې چاته وغواړي لارښوونه ورته کوي، ستا په توان کې نه دي چې خلک اړ کړې ترڅو مؤمنان شي، هغوی ته د ايمان راوړلو توفيق يوازې د الله په لاس کې دی.

Ajet: 100

وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ اَنْ تُؤْمِنَ اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ ؕ— وَیَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذِیْنَ لَا یَعْقِلُوْنَ ۟

او هيڅوک نشي کولی چې له خپل لوري ايمان راوړي خو دا چې د الله اراده وشي؛ نو ايمان راوړل يوازې د الله په خوښه راځي، ستا نفس دې پر هغوی د افسوسونو له امله له منځه نه ځي، الله سزا او رسوايي پر هغو خلکو ګرځوي چې د هغه حجتونه، برهانونه، حکمونه او نواهي نشي درک کولی.

Ajet: 101

قُلِ انْظُرُوْا مَاذَا فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— وَمَا تُغْنِی الْاٰیٰتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟

ای رسوله! هغو مشرکانو ته چې له تا څخه د نښانو غوښتنه کوي ووايه: فکر وکړئ په آسمانونو او ځمکه کې کومې داسې نښانې دي چې د الله پر يووالي او قدرت دلالت کوونکې دي او د نښانو نازلول، حجتونه او رسولان هغه قوم ته ګته نشي رسولی چې په هغوی کې دا وړتيا نه وي چې ايمان دې راوړي پر کفر د ټينګار له امله يې.

Ajet: 102

فَهَلْ یَنْتَظِرُوْنَ اِلَّا مِثْلَ اَیَّامِ الَّذِیْنَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ ؕ— قُلْ فَانْتَظِرُوْۤا اِنِّیْ مَعَكُمْ مِّنَ الْمُنْتَظِرِیْنَ ۟

آيا دغه درواغ ګڼونکي انتظار کوي مګر د هغو پېښو غوندې ته چې الله پر پخوانيو درواغ ګنونکو امتونو راوستلې؟! ای رسوله! هغوی ته ووايه: د الله د سزا انتظار وکړئ بېشکه زه ستاسو سره د خپل پالونکي ژمنې ته له انتظار کوونکو څخه يم.

Ajet: 103

ثُمَّ نُنَجِّیْ رُسُلَنَا وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا كَذٰلِكَ ۚ— حَقًّا عَلَیْنَا نُنْجِ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟۠

بيا پر هغوی سزا نازلوو او خپل رسولان ژغورو او هغه کسان ژغورو چې له هغوی سره يې ايمان راوړی دی؛ نو هغوی ته هغه څه نه رسيږي چې قوم ته يې رسېدلي، لکه څنګه مو چې دغه رسولان او له هغوی سره مؤمنان وژغورل همدارنګه د الله رسول او له هغه سره مؤمنان په داسې حقه ژغورنه سره ژغورو چې پر موږ لازمه ده.

Ajet: 104

قُلْ یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اِنْ كُنْتُمْ فِیْ شَكٍّ مِّنْ دِیْنِیْ فَلَاۤ اَعْبُدُ الَّذِیْنَ تَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلٰكِنْ اَعْبُدُ اللّٰهَ الَّذِیْ یَتَوَفّٰىكُمْ ۖۚ— وَاُمِرْتُ اَنْ اَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۙ

ای رسوله! ووايه: ای خلکو که چېرې تاسو زما د هغه دين په اړه په شک وئ چې زه مو ورته رابولم حال داچې هغه د يووالي دين دی؛ نو زه ستاسو د دين د فساد په اړه باوري يم پيروي يې نه کوم، زه د هغه شيانو عبادت نه کوم چې تاسو يې له الله پرته عبادت کوئ بلکې زه د هغه چا عبادت کوم چې مړ کوي مې او ماته يې امر کړی چې له هغو مؤمنانو شم چې هغه لره د دين ځانګړي کوونکي دي.

Ajet: 105

وَاَنْ اَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّیْنِ حَنِیْفًا ۚ— وَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِیْنَ ۟

همدارنګه يې ماته امر کړی چې پر حق دين نېغ واوسم او ثابت پرې پاتې شم له ټولو اديانو هغه ته راکوږ وم، زه يې له دې څخه منع کړی يم چې پر هغه له شرک کوونکو څخه شم.

Ajet: 106

وَلَا تَدْعُ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا یَنْفَعُكَ وَلَا یَضُرُّكَ ۚ— فَاِنْ فَعَلْتَ فَاِنَّكَ اِذًا مِّنَ الظّٰلِمِیْنَ ۟

ای پېغمبره! له الله پرته بتان، مجسمې او نور هغه شيان مه رابوله چې نه د ګټې واک لري چې ګټه درته ورسوي او نه د زيان چې زيان درته ورسوي، که چېرې دې د هغو عبادت وکړ؛ نو هغه مهال به ته له ظالمانو د الله پر حق او ځانو پر حق له تيري کوونکو څخه وې.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• الإيمان هو السبب في رفعة صاحبه إلى الدرجات العلى والتمتع في الحياة الدنيا.

ايمان د خپل څښتن د لوړو درجو د لا اوچتوالي او د دنيا په ژوند کې د مزو لامل ګرځي.

• ليس في مقدور أحد حمل أحد على الإيمان؛ لأن هذا عائد لمشيئة الله وحده.

د هيچا په توان کې دا نشته چې بل څوک ايمان راوړلو ته اړ کړي ځکه دغه يوازې د الله تر خوښې پورې اړه لري.

• لا تنفع الآيات والنذر من أصر على الكفر وداوم عليه.

هغه چاته نښانې او وېرونې ګټه نه رسوي چې هغه پر کفر ټينګار کوي او دوام پرې کوي.

• وجوب الاستقامة على الدين الحق، والبعد كل البعد عن الشرك والأديان الباطلة.

پر حق دين د نېغ پاتې کېدو لازموالی او له شرک او باطلو اديانو څخه په ټوله معنی لرې والی.