Prijevod značenja Ajet 31 Sura Sura Jusuf - الترجمة البشتوية - رواد - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 31

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ اَرْسَلَتْ اِلَیْهِنَّ وَاَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَاً وَّاٰتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّیْنًا وَّقَالَتِ اخْرُجْ عَلَیْهِنَّ ۚ— فَلَمَّا رَاَیْنَهٗۤ اَكْبَرْنَهٗ وَقَطَّعْنَ اَیْدِیَهُنَّ ؗ— وَقُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا هٰذَا بَشَرًا ؕ— اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا مَلَكٌ كَرِیْمٌ ۟

نو كله چې د هغوى مكر (غيبت) يې واورېدلو، استازى يې ورواستولو او يو مجلس (د مېلمستيا) يې ورته چمتو كړ، او د هغوى هرې يوې ته يې يو چاكو وركړ، او بيا يې (يوسف ته) وويل: چې هغوى ته راووځه، نو كله چې وليدو، ډېر لوى (ښايست يې پكې) وموندو، خپل لاسونه يې غوڅ كړل او ويې ويل: الله لره پاكي ده، دا خو بشر نه دى، دا خو پرته له يوې لویې (عزتمندې) ملايكې بل څه نه دى.