Prijevod značenja Ajet 67 Sura Sura el-Enfal - Filipinski prijevod (Tagalog) sažetog tefsira Plemenitog Kur'ana - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 67

مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

Hindi nararapat para sa isang propeta na magkaroon siya ng mga bihag kabilang sa mga tagatangging sumampalataya na nakikipaglaban sa kanya hanggang sa magparami siya ng pagpatay sa kanila upang pumasok ang pangingilabot sa mga puso nila upang hindi sila manumbalik sa pakikipaglaban sa kanya. Nagnanais kayo, O mga mananampalataya, sa pagkakuha ng mga bihag sa Badr ng pagkuha ng pantubos samantalang si Allāh ay nagnanais ng Kabilang-buhay na natatamo sa pamamagitan ng pag-aadya sa Relihiyon at pagpapalakas dito. Si Allāh ay Makapangyarihan sa sarili Niya, mga katangian Niya, at paggapi Niya: walang nakadadaig sa Kanya na isa man; Marunong sa pagtatakda Niya at batas Niya.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• في الآيات وَعْدٌ من الله لعباده المؤمنين بالكفاية والنصرة على الأعداء.

Sa mga talata ng Qur'ān ay may pangako mula kay Allāh para sa mga lingkod Niyang mga mananampalataya ng kasapatan at pag-aadya laban sa mga kaaway.

• الثبات أمام العدو فرض على المسلمين لا اختيار لهم فيه، ما لم يحدث ما يُرَخِّص لهم بخلافه.

Ang katatagan sa harap ng kaaway ay isang tungkulin sa mga Muslim. Walang mapagpipilian para sa kanila kaugnay rito hanggat hindi nangyayari ang nagpapahintulot para sa kanila ng kasalungatan niyon.

• الله يحب لعباده معالي الأمور، ويكره منهم سَفْسَافَها، ولذلك حثهم على طلب ثواب الآخرة الباقي والدائم.

Si Allāh ay umiibig para sa mga lingkod Niya ng mga mataas na mga bagay-bagay at nasusuklam mula sa kanila sa mga walang-kapararakan sa mga ito. Dahil doon, humimok Siya sa kanila ng paghiling ng gantimpala ng Kabilang-buhay, ang matitira at ang mamamalagi.

• مفاداة الأسرى أو المنّ عليهم بإطلاق سراحهم لا يكون إلا بعد توافر الغلبة والسلطان على الأعداء، وإظهار هيبة الدولة في وجه الآخرين.

Ang pagtubos sa mga bihag [ng digmaan] o ang pagmamabuting-loob sa kanila sa pamamagitan ng pagkakaloob ng kalayaan nila ay hindi nangyayari malibang matapos ng pagkakaroon ng pananaig, pangingibabaw sa mga kaaway, at pagpapalitaw sa mukha ng mga iba ng pagkasindak sa estado.