Meningsmæssige oversættelser af Den Hellige Koran - Den pashto oversættelse af "Al-Mukhtasar fi Tafsir al-Quran al-Karim"
67
:
3
مَا كَانَ اِبْرٰهِیْمُ یَهُوْدِیًّا وَّلَا نَصْرَانِیًّا وَّلٰكِنْ كَانَ حَنِیْفًا مُّسْلِمًا ؕ— وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِیْنَ ۟
ابراهیم علیه السلام نه په یهودی ملت وو او نه په نصراني ملت دی، بلکه د باطلو دینونو څخه کوږ شوی و، او الله تعالی ته غاړه ایښودونکی په دې حال کې چې الله لره یو ګڼونکی و، او له هغه سره شریک کوونکی نه وو لکه څرنګه چې د عربو مشرکان دعوه کوي چې دوی د ده په ملت دي.
التفاسير:
|
Hovedpunkter omkring versene på denne side:
• أن الرسالات الإلهية كلها اتفقت على كلمة عدل واحدة، وهي: توحيد الله تعالى والنهي عن الشرك.
بېشکه ټول الهي پېغامونه د انصاف په یوې کلیمې سره یوه خوله دي چې: د الله یو والی او د شرک څخه منع کول دي.
• أهمية العلم بالتاريخ؛ لأنه قد يكون من الحجج القوية التي تُرَدُّ بها دعوى المبطلين.
د تاریخ د علم اهمیت؛ ځکه کله ښه قوي دلیل کېدلی شي چې د باطل ویونکي دعوی پرې رد شي.
• أحق الناس بإبراهيم عليه السلام من كان على ملته وعقيدته، وأما مجرد دعوى الانتساب إليه مع مخالفته فلا تنفع.
ابراهیم علیه السلام ته په نسبت کولو کې وړ کس هغه دی چې د هغه په ملت او عقیده اوسي، او یوازې هغه ته د نسبت دعوې لرلو سره د مخالفت کولو د هغه هېڅ ګټه نه رسوي.
• دَلَّتِ الآيات على حرص كفرة أهل الكتاب على إضلال المؤمنين من هذه الأمة حسدًا من عند أنفسهم.
آیاتونه پدې دلالت کوي چې اهل کتاب کافرانو د دې امت د مومنانو په بې لارې کولو کې حرص درلود د دوی د زړونو د کېنې له کبله.
