Translation of the meanings Ayah 12 Surah Al-Mumtahanah - Persian Translation - Tafsir Al-Saadi - The Noble Qur'an Encyclopedia

Ayah: 12

یٰۤاَیُّهَا النَّبِیُّ اِذَا جَآءَكَ الْمُؤْمِنٰتُ یُبَایِعْنَكَ عَلٰۤی اَنْ لَّا یُشْرِكْنَ بِاللّٰهِ شَیْـًٔا وَّلَا یَسْرِقْنَ وَلَا یَزْنِیْنَ وَلَا یَقْتُلْنَ اَوْلَادَهُنَّ وَلَا یَاْتِیْنَ بِبُهْتَانٍ یَّفْتَرِیْنَهٗ بَیْنَ اَیْدِیْهِنَّ وَاَرْجُلِهِنَّ وَلَا یَعْصِیْنَكَ فِیْ مَعْرُوْفٍ فَبَایِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللّٰهَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

شرایطی که در این آیه ذکر شده ‌است، شیوۀ بیعت کردن با زنانی است که بر انجام دادن واجباتی بیعت کرده‌اند که بر مردان و زنان در همۀ اوقات واجب است. امّا در مورد مردان مسئله با توجه به حالات و مراتب آنها فرق می‌کند، و پیامبر صلی الله علیه وسلم از آنچه خدا به او فرمان داده بود اطاعت ‌کرد؛ و هرگاه زنان برای بیعت کردن با او نزدش می‌آمدند و به این شرایط پای‌بند می‌شدند، پیامبر با آنها بیعت می‌کرد و برایشان از خداوند آمرزش می‌خواست و آنها را در زمرۀ مؤمنان داخل می‌گرداند. ﴿عَلَىٰٓ أَن لَّا يُشۡرِكۡنَ بِٱللَّهِ شَيۡ‍ٔٗا﴾ بر اینکه با خدا شریکی مقرّر ندارند، بلکه خداوند را به تنهایی پرستش نمایند. ﴿وَلَا يَقۡتُلۡنَ أَوۡلَٰدَهُنَّ﴾ و آن گونه که زنان دوران جاهلیت فرزندان خود را زنده به گور می‌کردند فرزندانشان را نکشند. ﴿وَلَا يَزۡنِينَ﴾ و زنا نکنند، آن‌طور که بسیاری از زنان فاحشه چنین می‌کردند. ﴿وَلَا يَأۡتِينَ بِبُهۡتَٰنٖ يَفۡتَرِينَهُۥ بَيۡنَ أَيۡدِيهِنَّ وَأَرۡجُلِهِنَّ﴾ بهتان؛ یعنی تهمت زدن و دروغ بستن بر دیگران؛ یعنی این زنان به هیچ حالتی نباید تهمت بزنند، خواه مسئله به آنها و شوهرانشان مربوط باشد، یا به دیگران. ﴿وَلَا يَعۡصِينَكَ فِي مَعۡرُوفٖ﴾ و در هر فرمانی که به آنها می‌دهی، نباید از تو سرپیچی نمایند؛ چون هر فرمانی که تو صادر می‌کنی خوب و نیکوست. و از آن جمله باید آنها را به هنگام مصیبت، از نوحه‌سرایی و پاره کردن گریبان و زخمی کردن چهره و دعا کردن و سردادن فریادهای جاهلی باز‌داری و باید از تو اطاعت کنند. ﴿فَبَايِعۡهُنَّ﴾ اگر به همۀ اموری که ذکر شد پای‌بند شدند، با آنها بیعت کن. ﴿وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُنَّ ٱللَّهَ﴾ و برای کوتاهی‌هایی که از آنها سر زده است، از خداوند آمرزش بخواه تا شاد شوند. ﴿إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ﴾ بی گمان، آمرزش خداوند برای گناهکاران و نیکویی‌اش برای توبه‌کاران فراوان است. و مهربان است، و رحمت او هر چیزی را فرا گرفته؛ و احسان او همۀ خلق را در بر گرفته است.