Translation of the meanings Surah Al-Insān - Persian Translation - As-Saadi's interpretation - Page Number 578 - The Noble Qur'an Encyclopedia

انسان

Ayah: 1

هَلْ اَتٰی عَلَی الْاِنْسَانِ حِیْنٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ یَكُنْ شَیْـًٔا مَّذْكُوْرًا ۟

خداوند در این سوره، ابتدای حالت انسان و میانه و انتهای آن را بیان کرده است. پس فرمود مدت زمانی طولانی بر انسان گذشت و او چیز قابل ذکری نبود. این همان زمانی است که انسان وجود نداشته است.

Ayah: 2

اِنَّا خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنْ نُّطْفَةٍ اَمْشَاجٍ ۖۗ— نَّبْتَلِیْهِ فَجَعَلْنٰهُ سَمِیْعًا بَصِیْرًا ۟ۚ

وقتی خداوند خواست انسان را بیافریند، پدر انسان آدم را از خاک آفرید. سپس نسل او را ﴿مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ﴾ به صورت متسلسل از نطفه‌ای آمیخته و بی‌ارزش گسترش داد. ﴿نَّبۡتَلِيهِ﴾ با آن انسان را می‌آزماییم تا بدانیم آیا به حالت نخستین خود فکر می‌کند یا آن را فراموش می‌کند و مغرور می‌شود؟ پس خداوند انسان را آفرید، و به او توانایی‌های ظاهری و باطنی مانند شنوایی و بینایی و دیگر اعضا عطا کرد، و اعضایش را کامل و سالم گرداند به گونه‌ای که می‌تواند به وسیلۀ آن مقاصد خویش را به دست آورد.

Ayah: 3

اِنَّا هَدَیْنٰهُ السَّبِیْلَ اِمَّا شَاكِرًا وَّاِمَّا كَفُوْرًا ۟

سپس خداوند پیامبران را به سوی انسان‌ها فرستاد و کتاب‌ها را نازل کرد، و انسان را به راهی که او را به خدا می‌رساند رهنمود کرد، و راه را برایش روشن نمود و او را به برگرفتن آن تشویق نمود، و او را از نعمت‌هایی که نزد خداوند است آگاه کرد. سپس انسان را از راهی که او را به هلاکت و بدبختی می‌رساند آگاه نمود، و او را از آن برحذر داشت، و او را خبر داد که چه عذابی در انتظار اوست چنانچه آن راه را در پیش گیرد، و از این طریق او را آزمود. پس مردم به دو گروه تقسیم شدند: برخی نعمت‌های پروردگار را سپاس گزارده و وظایفی را که خداوند آنها را بدان مکلف نموده است انجام دادند؛ و برخی به خداوند کفر ورزیدند و نعمت‌های دینی و دنیوی خداوند را کفران نمودند، و راهی را که منجر به هلاکت و نابودی می‌گردد درپیش گرفتند. سپس خداوند متعال به بیان حال و اوضاع این دو گروه در زمان دریافت جزای اعمال‌شان می‌پردازد:

Ayah: 4

اِنَّاۤ اَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِیْنَ سَلٰسِلَاۡ وَاَغْلٰلًا وَّسَعِیْرًا ۟

ما برای کسی که به خداوند کفر ورزد و پیامبرانش را تکذیب کند و بر ارتکاب گناهان جرأت نماید، زنجیرهایی در آتش جهنم آماده کرده‌ایم. چنانکه می‌فرماید: ﴿ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ﴾ سپس او را در زنجیری که هفتاد گز است به بند کشید. ﴿وَأَغۡلَٰلٗا﴾ و طوق‌هایی که دست‌هایشان را به گردن‌هایشان می‌بندد. ﴿وَسَعِيرًا﴾ وآتشی که جسم‌های آنان را می‌سوزاند. ﴿كُلَّمَا نَضِجَتۡ جُلُودُهُم بَدَّلۡنَٰهُمۡ جُلُودًا غَيۡرَهَا لِيَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ﴾ هرگاه پوست جهنّمیان از بین برود و سوخته شود، پوست‌های تازه‌ای جایگزین آن می‌کنیم تا عذاب را بچشند. و این عذاب همیشگی است، و آنان جاودانه در آن می‌مانند.

Ayah: 5

اِنَّ الْاَبْرَارَ یَشْرَبُوْنَ مِنْ كَاْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُوْرًا ۟ۚ

﴿ٱلۡأَبۡرَارَ﴾ آنها کسانی هستند که به سبب معرفت خداوند و محبت الهی که در دل‌هایشان است و اخلاق زیبایی که دارند، پاکدل و نیکوکارند. پس خداوند خبر داد که ایشان ﴿يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٖ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا﴾ از شراب لذیذی می‌نوشند که با کافور آمیخته شده است تا کافور آن را خنک کند و از تندی آن بکاهد. این کافور بسیار لذیذ است، و از هرعیب و آلودگی‌ای که در کافور دنیا هست سالم و پاک می‌باشد. چون آفت‌های دنیا در نعمت‌های بهشتی وجود ندارد. همان‌طور که خداوند متعال می‌فرماید: ﴿فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ﴾ بهشتیان در میان درختان سدرِ بی‌خار، و درختان موز که میوه‌هایشان روی هم چیده شده است می‌باشند. و ﴿وَأَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞ﴾ و همسران پاکیزه. ﴿لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡ﴾ آنان در سرای امنیت نزد پروردگارشان می‌باشند. ﴿وَفِيهَا مَا تَشۡتَهِيهِ ٱلۡأَنفُسُ وَتَلَذُّ ٱلۡأَعۡيُنُ﴾ و در بهشت چیزهایی است که دل‌ها در پی آنند، و چشم‌ها از دیدن آن لذّت می‌برند.