Translation of the meanings Surah Al-Inshiqāq - Persian Translation - Tafsir Al-Saadi - The Noble Qur'an Encyclopedia

سوره انشقاق

Ayah: 1

اِذَا السَّمَآءُ انْشَقَّتْ ۟ۙ

خداوند با بیان آنچه در روز قیامت رخ می‌دهد و تغییراتی که در اجرام بزرگ روی می‌دهد می‌فرماید: ﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ﴾ آنگاه که آسمان می‌شکافد و از همدیگر جدا می‌شود، و ستارگان پخش و پراکنده می‌گردند، و ماه و خورشید بی‌نور و تاریک می‌شوند.

Ayah: 2

وَاَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ۟ۙ

﴿وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا﴾ و به فرمان پروردگارش گوش فرامی‌دهد، ﴿وَحُقَّتۡ﴾ و سزاوار چنین کاری هم می‌باشد؛ چون آسمان مسخّر و تحت تدبیر و فرمانروایی خداوند بزرگ است، و هرچه به آن دستور دهد سرپیچی نمی‌کند و با فرمان خداوند مخالفت نمی‌نماید.

Ayah: 3

وَاِذَا الْاَرْضُ مُدَّتْ ۟ؕ

﴿وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ﴾ و هنگامی که زمین به لرزه و تکان درمی‌آید، و کوه‌های آن از بین می‌روند، و نشانه‌ها و ساختمان‌هایی که روی آن هست نابود می‌گردند، و خداوند آن را چون سفره پهن می‌کند و بسیار گسترده می‌گردد، و همۀ مردم را ـ با وجود اینکه خیلی زیاد هستند ـ در خود جای می‌دهد؛ پس آنگاه زمین به میدانی صاف و هموار که هیچ فراز و نشیبی ندارد تبدیل می‌شود.

Ayah: 4

وَاَلْقَتْ مَا فِیْهَا وَتَخَلَّتْ ۟ۙ

﴿وَأَلۡقَتۡ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتۡ﴾ و در روز قیامت مردگان و خزانه‌هایی که در زمین است بیرون انداخته می‌شوند، و زمین خالی می‌گردد. در آن روز در صور دمیده می‌شود، آنگاه مردگان از گورها بیرون می‌آیند، و گنج‌های زمین نیز بیرون می‌آید و چون توده‌ای بزرگ روی هم انباشته می‌شود، و مردم آنها را می‌بینند و حسرت می‌خورند که چرا برای به دست آوردن چنین چیزهایی از یکدیگر پیشی می‌گرفته‌اند.

Ayah: 5

وَاَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ۟ؕ

((وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ)) و فرمان پروردگارش را می‏برد، و چنين هم می‏سزد و حق هم همين است.

Ayah: 6

یٰۤاَیُّهَا الْاِنْسَانُ اِنَّكَ كَادِحٌ اِلٰی رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلٰقِیْهِ ۟ۚ

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحٗا فَمُلَٰقِيهِ﴾ ای انسان! تو همواره به سوی خداوند رهسپاری، و به اوامر و نواهی او عمل می‌کنی، و خودت را با انجام خیر یا شر به سوی او نزدیک می‌کنی؛ سپس در روز قیامت او را ملاقات خواهی کرد، و پاداش همۀ کارها را خواهی دید. پس اگر خوشبخت باشی، با فضل خود با تو رفتار خواهد کرد؛ و اگر بدبخت باشی، دادگرانه به تو سزا خواهد داد.

Ayah: 7

فَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِیَمِیْنِهٖ ۟ۙ

بنابراین تفصیل جزا را بیان کرد و فرمود کسی که نامۀ اعمالش به دست راستش داده شود ـ و آنان اهل سعادت هستند ـ

Ayah: 8

فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَّسِیْرًا ۟ۙ

با او حسابی ساده و آسان خواهد شد. و حساب آسان این است که بنده به گناهانش اعتراف می‌کند و گمان می‌برد که دیگر هلاک شده است، اما خداوند می‌گوید گناهانت را در دنیا پوشاندم و امروز نیز می‌پوشانم.

Ayah: 9

وَّیَنْقَلِبُ اِلٰۤی اَهْلِهٖ مَسْرُوْرًا ۟ؕ

﴿وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا﴾ و شادمان و مسرور به سوی خانواده‌اش در بهشت برمی‌گردد و شاد و مسرور است؛ چون از عذاب نجات یافته و به پاداش دست یازیده است.

Ayah: 10

وَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ وَرَآءَ ظَهْرِهٖ ۟ۙ

[اما کسی که نامۀ اعمالش به دست چپ وی از پشت سر داده شود،]

Ayah: 11

فَسَوْفَ یَدْعُوْا ثُبُوْرًا ۟ۙ

از خواری و رسوایی و از زشتی کارهایی که در نامۀ اعمالش ثبت شده و از آن توبه ننموده است، هلاکت و نابودی خود را می‌طلبد.

Ayah: 12

وَّیَصْلٰی سَعِیْرًا ۟ؕ

﴿وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا﴾ آتش سوزان دوزخ او را از هر سو احاطه می‌کند و عذاب داده می‌شود.

Ayah: 13

اِنَّهٗ كَانَ فِیْۤ اَهْلِهٖ مَسْرُوْرًا ۟ؕ

این بدان خاطر است که او در میان خانوادۀ خود شادمان بود 2و به ذهنش هم نمی‌رسید که دوباره برانگیخته شود

Ayah: 14

اِنَّهٗ ظَنَّ اَنْ لَّنْ یَّحُوْرَ ۟ۚۛ

و ﴿ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ﴾ و هرگز نمی‌پنداشت که به سوی پروردگارش بر ‌گردد و در پیشگاه او بایستد.

Ayah: 15

بَلٰۤی ۛۚ— اِنَّ رَبَّهٗ كَانَ بِهٖ بَصِیْرًا ۟ؕ

﴿بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرٗا﴾ آری! به سوی پروردگارش برخواهد گشت و پروردگارش به او بینا بود. پس هیچ‌گاه او را بیهوده رها نخواهد کرد، بلکه او را امر و نهی می‌کند تا پاداش یا عذاب ببیند.

Ayah: 16

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ۟ۙ

در اینجا خداوند به نشانه‌های شب سوگند خورده است؛ به شفق که باقیماندۀ نور و روشنایی خورشید و آغازگر شب است.

Ayah: 17

وَالَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ۟ۙ

﴿وَٱلَّيۡلِ وَمَا وَسَقَ﴾ سوگند به شب و همۀ آنچه از حیوانات و غیره که فرامی‌گیرد،

Ayah: 18

وَالْقَمَرِ اِذَا اتَّسَقَ ۟ۙ

﴿وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ﴾ سوگند به ماه چون کامل شود. خداوند به ماه ـ در حالت کامل بودنش ـ قسم یاد می‌کند؛ زیرا در این حالت صورت و ظاهر آن از بقیۀ حالت‌هایش زیباتر است و منافعش نیز بیشتر است.

Ayah: 19

لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ۟ؕ

و آنچه که بر آن قسم یاد شده عبارت است از ﴿لَتَرۡكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ﴾ شما ای انسان‌ها! مراحل و حالات مختلفی را طی می‌کنید؛ از نطفه به خونی بسته، و از خون بسته به تکه‌ای گوشت تبدیل می‌شوید تا اینکه روح در شما دمیده می‌گردد. سپس دوران نوزادی، و بعد دوران کودکی را پشت سر می‌گذارنید، سپس به سن تکلیف و امر و نهی می‌رسید، و سپس خواهید مرد، و بعد از مرگ زنده می‌شوید و سزا و جزای اعمال خود را خواهید دید. این مراحل مختلفی است که بر انسان می‌گذرد، و این مراحل دال بر این است که تنها خداوند معبود و یکتاست، و او طبق حکمت و رحمت خویش به تدبیر بندگان می‌پردازد، و بنده نیازمند و ناتوان است و تحت تدبیر خداوندِ توانای مهربان قرار دارد.

Ayah: 20

فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

با وجود این بسیاری از مردم ایمان نمی‌آورند

Ayah: 21

وَاِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْاٰنُ لَا یَسْجُدُوْنَ ۟

و هنگامی که قرآن بر آنان خوانده ‌شود کرنش نمی‌کنند، و از اوامر و نواهی قرآن اطاعت نمی‌کنند.

Ayah: 22

بَلِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا یُكَذِّبُوْنَ ۟ؗۖ

﴿بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ﴾ بلکه کافران تکذیب می‌کنند؛ یعنی بعد از آنکه حق برایشان روشن شده است با آن مخالفت می‌کنند. پس ایمان نیاوردن اینها و اطاعت نکردنشان از قرآن چیز عجیبی نیست؛ چون کسی که حق را از روی عناد تکذیب می‌کند، چاره‌ای برای هدایتش نیست.

Ayah: 23

وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا یُوْعُوْنَ ۟ؗۖ

﴿وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُوعُونَ﴾ و خداوند رازهایی را که ایشان پنهان می‌دارند بهتر می‌داند، و به کارهای پنهان و آشکارشان آگاه است، و آنان را به سزای اعمالشان می‌رساند.

Ayah: 24

فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟ۙ

بنابراین فرمود: ﴿فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ﴾ بشارت بدان جهت بشارت نامیده شده است چون آثار آن در پوست و چهره نمایان می‌گردد.

Ayah: 25

اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُمْ اَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُوْنٍ ۟۠

این است حالت بیشتر مردم؛ قرآن را تکذیب می‌کنند و به آن ایمان نمی‌آورند. ﴿إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونِۢ﴾ اما برخی از مردم هستند که خداوند آنها را هدایت کرده است. پس ایشان به خدا ایمان آورده و آنچه را که پیامبران آورده‌اند پذیرفته‌اند. پس ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، و ایشان پاداشی پایان ‌ناپذیر دارند، بلکه پاداش آنها همیشگی است و آن چیزهایی است که هیچ چشمی [تاکنون آنها را] ندیده، و هیچ گوشی [اخبار آن را] نشنیده، و تصوّر آن به دل هیچ انسانی خطور نکرده است.