Traducción de significados Versículo 45 Capítulo Sura Faatir - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - Enciclopedia del Sagrado Corán

Versículo: 45

وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللّٰهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوْا مَا تَرَكَ عَلٰی ظَهْرِهَا مِنْ دَآبَّةٍ وَّلٰكِنْ یُّؤَخِّرُهُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ— فَاِذَا جَآءَ اَجَلُهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِعِبَادِهٖ بَصِیْرًا ۟۠

سپس خداوند متعال کمال بردباری و مهلت دادن خود را به مجرمان و گناهکاران بیان نمود و فرمود: ﴿وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ﴾ و اگر خداوند مردم را به سزای گناهانی که می‌کردند کیفر می‌داد و گرفتار می‌ساخت، کیفر و عذاب، هیچ جنبنده‌ای را نمی‌گذاشت، حتی حیواناتِ غیر مکلف را نیز فرا می‌گرفت، ﴿وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا﴾ ولی آنان را تا سر رسید زمان معیّنی به تاخیر می‌اندازد، پس وقتی که مدّتشان فرا رسد؛ بی‌گمان، خداوند به بندگانش بیناست، و آنها را طبق آنچه از خیر و شر انجام داده‌اند جزا و سزا می‌دهد.