ترجمهٔ معانی آیه 112 سوره سوره آل عمران - ترجمهٔ آلبانیایی ـ مرکز ترجمهٔ رواد ـ در حال انجام - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

Mbi ta është poshtërimi kudo që gjenden, përveç kur kanë ndonjë besë nga Allahu ose nga njerëzit. Ata tërhoqën zemërimin e Allahut dhe mbi ta ra mjerimi. Kjo, se ata i mohonin shpalljet e Allahut dhe i vrisnin pejgamberët pa kurrfarë të drejte. Kjo, se kundërshtonin dhe i tejkalonin kufijtë.