ترجمهٔ معانی آیه 37 سوره سوره آل عمران - ترجمهٔ آلبانیایی ـ مرکز ترجمهٔ رواد ـ در حال انجام - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٖ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنٗا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّاۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيۡهَا زَكَرِيَّا ٱلۡمِحۡرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزۡقٗاۖ قَالَ يَٰمَرۡيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَاۖ قَالَتۡ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ

Zoti i saj e pranoi atë me ëndje, e rriti mirë dhe ia la nën përkujdesje Zekerijait. Sa herë që Zekerijai hynte në faltoren e saj, gjente pranë saj ushqim, andaj e pyeti: "Oj Merjem, nga po të vjen ky ushqim?!" Ajo iu përgjigj: "Ai vjen nga Allahu, sepse, me të vërtetë, Allahu begaton pa masë atë që do."