ترجمهٔ معانی آیه 32 سوره سوره شعراء - الترجمة الأمهرية - زين - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

32. በትሩንም ጣለ:: እርሷም ወዲያውኑ ግልጽ እባብ ሆነች::