ترجمهٔ معانی آیه 110 سوره سوره مائده - ترجمهٔ اینکو ـ دیان محمد - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 110

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱذۡكُرۡ نِعۡمَتِي عَلَيۡكَ وَعَلَىٰ وَٰلِدَتِكَ إِذۡ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِ تُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗاۖ وَإِذۡ عَلَّمۡتُكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَۖ وَإِذۡ تَخۡلُقُ مِنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ بِإِذۡنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِيۖ وَتُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ تُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ كَفَفۡتُ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ عَنكَ إِذۡ جِئۡتَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

ߏ ߕߎ߬ߡߊ ߟߋ߬ ߸ ߊߟߊ߫ ߘߴߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ߤߍ߲߬ ߌߟߋ߬ ߡߊߙߌߦߡߊ߫ ߘߋ߲ߞߍ߫ ߌߛߊ߫ ߸ ߌ ߦߟߌߓߌ߬ߟߊ߬ ߒ ߠߊ߫ ߣߍߡߊ ߘߐ߫ ߌ ߞߊ߲߬ ߸ ߊ߬ ߣߴߌ ߡߏߦߌ߫ ߣߊ ߞߊ߲߬ ߸ ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߒ ߞߵߌ ߝߊ߲߬ߞߊߘߏ߲߬ ߛߊߣߌ߲ߧߊ ߛߟߐߡߌ߲ ߠߊ߫ ، ߌ ߞߊ߬ ߡߐ߱ ߟߎ߬ ߞߎߡߊߢߐ߲߯ߦߊ߫ ߞߵߌ ߕߏ߫ ߘߋ߲ߢߋߙߌ߲ߦߊ ߘߐ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߜߌߛߌ߲ߧߊ ߘߐ߫ ، ߏ߬ ߕߎ߬ߡߊ ߟߋ߬ ߒ ߞߵߌ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߟߍߙߊ ߣߌ߫ ߥߘߋ߬ߥߘߋ߬ߟߌ ߟߊ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߕߊ߬ߥߎ߬ߙߊߕߌ ߣߌ߫ ߟߌ߲߬ߖߌ߯ߟߌ ߟߊ߫ ، ߊ߬ ߣߴߌ ߕߘߍ߬ ߓߐ߱ ߟߊߘߊ߲߫ ߠߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߍ߫ ߦߏ߫ ߞߐ߬ߣߐ ߞߍߢߊ ߒ ߠߊ߫ ߘߌ߬ߢߍ ߟߊ߫ ، ߌ ߘߌ߫ ߝߍߟߌ ߞߍ߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߸ ߏ߬ ߘߌ߫ ߞߍ߫ ߞߐ߬ߣߐ ߘߌ߫ ߒ ߠߊ߫ ߘߌ߬ߢߍ ߟߊ߫ ، ߊ߬ ߣߴߌ ߕߘߍ߬ ߝߎߦߋ߲߫ ߡߏߦߌߣߍ߲ ߣߌ߫ ߓߊ߬ߞߌ߬ߕߐ ߟߎ߬ ߟߊߞߍ߲ߘߍߦߊ߫ ߟߊ߫ ߒ ߠߊ߫ ߘߌ߬ߢߍ ߟߊ߫ ، ߊ߬ ߣߴߌ ߕߍ߬ߘߍ߫ ߛߎ߭ ߟߎ߬ ߟߊߥߟߌ߬ ߟߊ߫ ߒ ߠߊ߫ ߘߌ߬ߢߍ ߟߊ߫ ، ߊ߬ ߣߌ߫ ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߒ ߞߊ߬ ߌߛߌߙߊߌߟߞߊ ߟߎ߬ ߘߐߡߌ߬ߘߴߌ ߡߊ߬ ߸ ߓߊ ߌ ߣߊ߭ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߘߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߔߊߞߌ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߓߊ߲߬ߓߊ߮ ߟߎ߫ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߞߴߏ߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߘߌ߫ ߛߎߦߊ ߜߍߘߐߕߊ ߞߐ߫.