ترجمهٔ معانی آیه 109 سوره سوره توبه - ترجمهٔ آشانتیایی - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 109

أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِي نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Enti obi a ͻtoo ne dan fapem sii Nyame suro a ɛfiri Nyankopͻn hͻ, ne Nyankopͻn nyetomu soͻ no na εyε, anaasε obi a ͻtoo ne dan fapem sii kokoͻ so a amena wͻ aseε ano, na ebu de no kͻhwee Amanehunu gya no mu (na εyε)? Nyankopͻn deε Ɔnkyerε nnipa bͻnefoͻ no kwan.