ترجمهٔ معانی آیه 37 سوره سوره ابراهيم - ترجمهٔ فرانسوی ـ رشید معاش - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 37

رَّبَّنَآ إِنِّيٓ أَسۡكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيۡرِ ذِي زَرۡعٍ عِندَ بَيۡتِكَ ٱلۡمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱجۡعَلۡ أَفۡـِٔدَةٗ مِّنَ ٱلنَّاسِ تَهۡوِيٓ إِلَيۡهِمۡ وَٱرۡزُقۡهُم مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡكُرُونَ

37 Seigneur ! J’ai établi une partie de mes descendants^[678] dans une vallée aride auprès de Ton sanctuaire afin, Seigneur, qu’ils accomplissent assidûment la prière. Dispose en leur faveur les cœurs d’une partie des hommes et dispense-leur toutes sortes de fruits, en espérant qu’ils Te seront reconnaissants.

[678] Ismaël, ancêtre des Arabes.