ترجمهٔ معانی آیه 122 سوره سوره آل عمران - ترجمه ى گرجى - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 122

إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

აკი, შიშმა შეიპყრო* ორი ჯგუფი თქვენგან, არადა ალლაჰი იყო მათი შემწე. მორწმუნეები მხოლოდ ალლაჰს მიენდონ!

*უჰუდის ბრძოლაში შუამავალმა ﷺ მარჯვენა და მარცხენა ფრთებზე ხაზრეჯის ტომიდან სელემეს გვარის, ხოლო ევსის ტომიდან ჰაარისეს გვარის ხალხი განალაგა, რომლებიც მტერთან პირისპირ შეხვედრის და ბრძოლის შიშმა შეიპყრო. ბოლოს აბდულლაჰ ბინ უბეიმ, რომელიც 300 კაციან ჯარს ხელმძღვანელობდა, თქვა – საკუთარი თავი და შვილები რის გულისთვის ჩავაგდო საფრთხეშიო და ჯართან ერთად უკან დაბრუნდა.