ترجمهٔ معانی آیه 32 سوره سوره مائده - ترجمه ى گرجى - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 32

مِنۡ أَجۡلِ ذَٰلِكَ كَتَبۡنَا عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَنَّهُۥ مَن قَتَلَ نَفۡسَۢا بِغَيۡرِ نَفۡسٍ أَوۡ فَسَادٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ ٱلنَّاسَ جَمِيعٗا وَمَنۡ أَحۡيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحۡيَا ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۚ وَلَقَدۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُنَا بِٱلۡبَيِّنَٰتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم بَعۡدَ ذَٰلِكَ فِي ٱلۡأَرۡضِ لَمُسۡرِفُونَ

- ამის გამო ისრაელის მოდგმას დავუწესეთ, რომ ვინც მოკლა სული არა სულის წილ ან უკეთურების გამო ქვეყნიერებაზე, მან თითქოს მთელი კაცობრიობა მოაკვდინა; ხოლო ვინც აცოცხლა იგი*, მან თითქოს მთელი კაცობრიობა აცოცხლა. ჭეშმარიტად, ჩვენი შუამავლები ცხადი მტკიცებულებებით მივიდნენ მათთან, მაგრამ ამის მიუხედავად მათი უმრავლესობა მაინც არაზომიერია.

*საფრთხის ქვეშ მყოფი სიკვდილს გადაარჩინა, კაცის კვლაზე უარი თქვა ან მოდავემ მკვლელს აპატია და სიკვდილით დასჯის გაუქმება მოითხოვა.