ترجمهٔ معانی آیه 202 سوره سوره شعراء - ترجمه ى هندى - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 202

فَیَاْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟ۙ

तो वह उनपर अचानक आ पड़े और वे सोचते भी न हों।