ترجمهٔ معانی آیه 120 سوره سوره انعام - ترجمهٔ کردی ـ صلاح الدین - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 120

وَذَرُواْ ظَٰهِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَبَاطِنَهُۥٓۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡسِبُونَ ٱلۡإِثۡمَ سَيُجۡزَوۡنَ بِمَا كَانُواْ يَقۡتَرِفُونَ

[ وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ] وه‌ ئێوه‌ ده‌ستهه‌ڵگرن و واز بێنن له‌ تاوان ئه‌وه‌ی كه‌ ئاشكرایه‌و به‌ ئه‌ندامه‌كانی له‌ش ئه‌یكه‌ن، وه‌ ئه‌وه‌ی كه‌ نهێنیه‌ له‌ دڵتاندایه‌ [ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ ] ئه‌وانه‌ی كه‌ تاوان ئه‌نجام ئه‌ده‌ن وه‌ تاوان ئه‌كه‌ن و به‌ده‌ستی دێنن [ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ (١٢٠) ] ئه‌وه‌ به‌ دڵنیایی سزای ئه‌و تاوانه‌ی خۆیان وه‌رئه‌گرن.