ترجمهٔ معانی آیه 42 سوره سوره انعام - ترجمهٔ کردی ـ صلاح الدین - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 42

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَتَضَرَّعُونَ

{سزای خوا بۆ تەوبە كردن‌و گەڕاندنەوەیە لە تاوان} [ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ ] وه‌ ئه‌ی محمد- صلى الله عليه وسلم - پێغه‌مبه‌رانمان بۆ ئوممه‌تانی پێش تۆش ناردووه‌ ئه‌وانه‌ى كه‌ ئیمانیان نه‌هێناوه‌ تووشی فه‌قیری و نه‌خۆشی و به‌ڵاو موسیبه‌تمان كردوون له‌ لاشه‌یاندا [ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (٤٢) ] به‌ڵكو بگه‌ڕێنه‌وه‌ بۆ لای خوای گه‌وره‌و به‌زه‌لیلی و ملكه‌چیه‌وه‌ دوعا له‌ خوای گه‌وره‌ بكه‌ن.