ترجمهٔ معانی آیه 96 سوره سوره انعام - ترجمهٔ کردی ـ صلاح الدین - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 96

فَالِقُ ٱلۡإِصۡبَاحِ وَجَعَلَ ٱلَّيۡلَ سَكَنٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ حُسۡبَانٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

[ فَالِقُ الْإِصْبَاحِ ] وه‌ خوای گه‌وره‌ ڕووناكی ده‌رده‌كات و له‌ت ده‌كات له‌ناو تاریكی شه‌وه‌وه‌ [ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا ] وه‌ شه‌ویشی وا گێڕاوه‌ كه‌ هێمن و ئارام بێت و خه‌ڵك تیایدا پشوو بده‌ن له‌ ماندوو بوونی ڕۆژ [ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ] وه‌ خۆرو مانگیشی وا داناوه‌ كه‌ خه‌ڵكی حسابی خۆیانی پێ بكه‌ن به‌هۆی خۆرو مانگه‌وه‌ ڕۆژژمێرو كاتی خۆیان بزانن [ ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (٩٦) ] ئه‌م ته‌قدیرو ڕێكخستنه‌ جوانه‌ هی خوایه‌كه‌ كه‌ زۆر به‌عیززه‌ت و باڵاده‌ست و زانایه‌.