ترجمهٔ معانی آیه 116 سوره سوره اعراف - ترجمهٔ کردی ـ صلاح الدین - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 116

قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ

[ قَالَ أَلْقُوا ] موسا - صلی الله علیه وسلم - فه‌رمووی: به‌ڵكو ئێوه‌ ده‌ست پێ بكه‌ن واته‌: گوێتان پێ ناده‌م وه‌ لێتان ناترسێم [ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ (١١٦) ] كاتێك كه‌ ساحیره‌كان حه‌بل و گوریس و گۆچانه‌كانیان هه‌ڵدا سیحرو جادوویان له‌ چاوی خه‌ڵكه‌كه‌ كردو ئه‌و حه‌بل و گوریس و گۆچان و دارانه‌ هه‌ر هه‌مووی بوو به‌ مار له‌ پێش چاوى خه‌ڵكی، به‌ڵام له‌ حه‌قیقه‌تدا نابێ به‌ مار به‌ڵام سیحریان له‌ چاوی خه‌ڵكى كرد وه‌ خه‌ڵكیان ترساند وه‌ سیحرێكی زۆر گه‌وره‌یان كرد.