ترجمهٔ معانی آیه 134 سوره سوره اعراف - ترجمهٔ کردی ـ صلاح الدین - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 134

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

[ وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ ] وه‌ كاتێك كه‌ سزاكه‌ روویدا به‌سه‌ریاندا و خوای گه‌وره‌ به‌م شتانه‌ سزایدان [ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ ] وتیان: ئه‌ی موسى دوعا بكه‌و له‌ په‌روه‌ردگارت بپاڕێره‌وه‌ به‌و به‌ڵێنانه‌ی كه‌ به‌تۆی داوه‌ ئه‌گه‌ر ئه‌م سزایانه‌ی خوای گه‌وره‌مان له‌سه‌ر هه‌ڵبگری ئه‌وه‌ ئێمه‌ ئیمانت پێ دێنین [ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (١٣٤) ] وه‌ به‌نی ئیسرائیلیشت له‌گه‌ڵدا ئه‌نێرین و وازیان لێ دێنین له‌گه‌ڵتدا بێن بۆ قودس.