ترجمهٔ معانی آیه 200 سوره سوره بقره - الترجمة الكردية الكرمانجية - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 200

فَإِذَا قَضَيۡتُم مَّنَٰسِكَكُمۡ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَذِكۡرِكُمۡ ءَابَآءَكُمۡ أَوۡ أَشَدَّ ذِكۡرٗاۗ فَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖ

200. ڤێجا ئەگەر هەوە ڕێ و نیشانێت خۆ یێت حەجێ ب دویماهی ئینان، خودێ بیننە بیرا خۆ كا چاوا هوین باب و باپیرێت خۆ دئیننە بیرا خۆ، [بەحسێ باشیێت وان دكەن] بەلكوو [ژ باب و باپیرێت خۆ] پتر خودێ بیننە بیرا خۆ، هندەك مرۆڤ هەنە [ب ڤی ڕەنگی داخوازێ دكەن]، دبێژن: خودایێ مە، د دنیایێدا چاكییێ د گەل مە بكە و د ئاخرەتێدا وان چو بار و پشك نینن و د زڕبارن.