ترجمهٔ معانی آیه 30 سوره سوره بقره - الترجمة الكردية الكرمانجية - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 30

وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ خَلِيفَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَجۡعَلُ فِيهَا مَن يُفۡسِدُ فِيهَا وَيَسۡفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحۡنُ نُسَبِّحُ بِحَمۡدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَۖ قَالَ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

30. دەمێ‌ خودایێ‌ تە گۆتییە ملیاكەتان ئەز دێ‌ جهگرەكێ‌ [جهێ‌ ئێك و دو بگرن] ب سەر ئەردی ئێخم، ملیاكەتان گۆت: ئەرێ تو دێ وی ئێخییە سەر ئەردی [دنیایێ] یێ خرابییێ تێدا بكەت، و خوینێ بڕێژیت، و ئەم ب حەمدا تە تەسبیح و تەقدیسا تە دكەین [ئانكو تە ژ هەر كێماسییەكێ پاك و پاقژ دكەین] [خودایی] گۆت: ڕاستییا ئەز دزانم هوین نوزانن.