ترجمهٔ معانی آیه 12 سوره سوره فاطر - الترجمة الكردية الكرمانجية - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 12

وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡبَحۡرَانِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ سَآئِغٞ شَرَابُهُۥ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞۖ وَمِن كُلّٖ تَأۡكُلُونَ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُونَ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

12. ئەڤ هەردو دەریایە وەكی ئێك نابن، ئەڤە یا خۆش و شرینە و ئەڤە یا زێدە سویرە (شۆرە) [و نائێتە ڤەخوارن]، و ژ هەردووكان ژی هوین گۆشتەكی تەڕ دخۆن و هوین لۆلۆ و مەرجانان ژێ دەردئێخن، و دكەنە خەملا بەژنا خۆ و [تو ] گەمییێت مەزن تێدا دبینی ئاڤێ شەق دكەن و دئێن و دچن، دا هوین ژ كەرەما خودێ ڕزقی بۆ خۆ پەیدا بكەن و بازرگانییێ پێ بكەن، و دا هوین شوكور و سوپاسییا وی بكەن.