ترجمهٔ معانی آیه 32 سوره اعراف - ترجمه‌ى کردی کرمانجی ـ اسماعیل سگيری - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 32

قُلۡ مَنۡ حَرَّمَ زِينَةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَ لِعِبَادِهِۦ وَٱلطَّيِّبَٰتِ مِنَ ٱلرِّزۡقِۚ قُلۡ هِيَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا خَالِصَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

32. [هەی موحەممەد] بێژە: [وان ئەوێت ڕویس ل دۆر كەعبەیێ دزڤڕن و تشتێ خودێ بۆ وان دورست كری ژ خوارنان ل سەر خۆ حەرام دكەن] كێ ل سەر هەوە حەرام كرییە، ب وان جلكێت خودێ دایینە هەوە هوین خۆ جوان بكەن، یان خۆشییێ‌ ب وان خوارنێت خۆش ببەن، ئەوێت خودێ دایینە بەندەیێت خۆ؟ بێژە: ئەڤە د ژیانا دنیایێدا بۆ وانن یێت باوەری ئینایین [و گاور ژی د گەل هەڤپشكن]، بەلێ ڕۆژا قیامەتێ خۆسەر بۆ وان ب تنێنە، [ئانكو بۆ خودان باوەران]، هۆسا ئەم نیشان و ئایەتێت خۆ ڕۆن و ئاشكەرا دكەین بۆ وان یێت دزانن و تێ دگەهن.