ترجمهٔ معانی آیه 61 سوره سوره توبه - الترجمة الكردية الكرمانجية - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 61

وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلنَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ قُلۡ أُذُنُ خَيۡرٖ لَّكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَيُؤۡمِنُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ رَسُولَ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

61. و ژ وان [دوڕوییان] هەنە ئەزیەتێ دگەهیننە پێغەمبەری و دبێژن: ئەو گوهێ خۆ ددەتە هەمی تشتان و هەمییێ باوەر دكەت، بێژە: بەلێ ئەو گوهدارییا هەمی تشتی دكەت، بەلێ گوهدارییا وی بۆ خێرا هەوەیە، باوەرییێ ب خودێ دئینیت و باوەر ژ خودان باوەران دكەت، و دلۆڤانییە بۆ ئەوێت باوەری ئینایین ژ هەوە، و ئەوێت ئەزیەتێ دگەهیننە پێغەمبەرێ خودێ، ئیزایەكا ب ژان و دژوار بۆ وان هەیە.