ترجمهٔ معانی آیه 117 سوره سوره مؤمنون - الترجمة القيرغيزية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 117

وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ

Кимде-ким Аллах менен катар сыйынууга татыктуу экенине эч кандай далили жок башка бир кудайга дуба кылса (бул Аллахтан башка бардык кудайчаларга тийиштүү), анда анын бул кылган күнөө ишинин жазасы Раббисинин алдында. Ал Өзү аны азап менен жазалайт. Чындыгында каапырлар көздөгөнүнө жетишпейт жана корккон нерселеринен да кутулушпайт.

از فواید آیات این صفحه:

• الكافر حقير مهان عند الله.

Каапыр адам – Аллахтын алдында кор жана төмөн адам.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

Жакшы адамдарды шылдыңдоо чоң күнөө. Ал адам азапка татыктуу болот.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

Өмүрдү пайдасыз өткөрүү каапырлыкты коштогон нерселерден.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

Аллахка мактоолорду айтуу – дуба кылуунун адептеринен.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

Аллах таала бул сүрөөнү ыймандуулардын ийлигикке жетүүсү менен баштады. Ошого ылайык сүрөөнүн акырында каапырлардын кыйроого учуроосун жана ийгиликке жетпестигин айтты.