ترجمهٔ معانی آیه 128 سوره سوره انعام - الترجمة المورية - رواد - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 128

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ قَدِ ٱسۡتَكۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِۖ وَقَالَ أَوۡلِيَآؤُهُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ رَبَّنَا ٱسۡتَمۡتَعَ بَعۡضُنَا بِبَعۡضٖ وَبَلَغۡنَآ أَجَلَنَا ٱلَّذِيٓ أَجَّلۡتَ لَنَاۚ قَالَ ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰكُمۡ خَٰلِدِينَ فِيهَآ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

La f tẽeg raar ninga A sẽn na n tigim b fãa gillã: " yaa yãmb zĩn-rãmb zãmã, ad yãmb menesa ninsaalb wʋsgo. tɩ b lall-n-taasã sẽn yaa ninssalbã yeele: " Tõnd Soabã, tõnd sãnda maana wʋm-noog ne taaba, la tõnd taa wakat ning F sẽn kõ tõndã. La Wẽnd yeelyã: " yãmb lebgr zĩig yaa bugmẽ, n na n duum beenẽ, rẽnda Wẽnd sẽn na n tʋlla, ad fo Soabã yaa Bʋʋd-mita n yaa Mita.