ترجمهٔ معانی آیه 216 سوره سوره بقره - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 216

كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ ۚ— وَعَسٰۤی اَنْ تَكْرَهُوْا شَیْـًٔا وَّهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ ۚ— وَعَسٰۤی اَنْ تُحِبُّوْا شَیْـًٔا وَّهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ وَاَنْتُمْ لَا تَعْلَمُوْنَ ۟۠

اې مومنانو! په تاسو فرض کړی شوی دی جنګ د الله تعالی په لاره کې او نفسونه هغه طبیعتا بدګڼي؛ ځکه چې په دې کې مال او ځان له منځه ځي، او شاید چې تاسو یو شی بد ګڼئ خو په واقع کې هغه ستاسو لپاره خیر او فایده وي؛ لکه د الله تعالی په لاره کې جنګ کول، د دې د غټو ثمرو نه دا ده چې په دښمنانو بریمن کېږئ او د الله تعالی کلمه اوچتېږي او کیدای شي چې تاسو له یو شی سره مینه کوئ، خو هغه ستاسو لپاره شر وي او په تاسو باندې بوج وي؛ لکه له جهاد څخه کیناستل، ځکه په دې کې ناکامي ده او د دښمن کامیابي او تسلط دی، او الله تعالی ښه او بد کارونه ډېر ښه پېژني، په داسې حال کې چې تاسو يې نه پېژنئ، نو د الله تعالی حکمونه ومنئ؛ په دې کې ستاسو لپاره خیر او فایده ده.

از فواید آیات این صفحه:

• الجهل بعواقب الأمور قد يجعل المرء يكره ما ينفعه ويحب ما يضره، وعلى المرء أن يسأل الله الهداية للرشاد.

د کارونو د انجام د ناخبرۍ په وجه کیدای شی انسان هغه څه بد وګڼي چې دې ته فایده رسوي او هغه څه خوښ وګڼي چې ده ته زیان رسوي، نو انسان ته ښايي چې له الله تعالی څخه همیشه د هدایت او نېغې لارې غوښتنه وکړي.

• جاء الإسلام بتعظيم الحرمات والنهي عن الاعتداء عليها، ومن أعظمها صد الناس عن سبيل الله تعالى.

اسلام د مقدساتو عزت کوي او په هغو باندې له تیري کولو څخه منع کوي، او د ټولو نه غټ تیری دادی چې خلک د الله تعالی له لارې څخه بند کړي.

• لا يزال الكفار أبدًا حربًا على الإسلام وأهله حتَّى يخرجوهم من دينهم إن استطاعوا، والله موهن كيد الكافرين.

کافران به تل د اسلام او مسلمانانو پر خلاف جنګي وي ترڅو يې که وس وشي له خپل دين څخه یې وباسي او الله د کافرانو چل کمزوری کوونکی دی.

• الإيمان بالله تعالى، والهجرة إليه، والجهاد في سبيله؛ أعظم الوسائل التي ينال بها المرء رحمة الله ومغفرته.

په الله تعالی ایمان، او د هغه لوري ته هجرت کول او د هغه په لاره کې جهاد کول؛ هغه غټې وسیلې دي چې په دې سره انسان د الله تعالی رحمت او مغفرت حاصلولی شي.

• حرّمت الشريعة كل ما فيه ضرر غالب وإن كان فيه بعض المنافع؛ مراعاة لمصلحة العباد.

شریعت هر هغه شی حرام کړی چې په هغه کې دېر ضرر وي، که څه هم ځینې ګټې ولري؛ او دا د بندګانو د مصلحت لپاره.