ترجمهٔ معانی آیه 116 سوره سوره طه - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 116

وَاِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰٓىِٕكَةِ اسْجُدُوْا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوْۤا اِلَّاۤ اِبْلِیْسَ ؕ— اَبٰی ۟

او یاد کړه -ای پېغمبره- کله چې مونږ ووېل ملاېکو ته: سجده وکړئ ادم ته سجده د احترام، نو ټولو سجده وکړه مګر ابلېس -کوم چې د دوی سره و خو د دوی د جنس څخه نه و- بند شو د سجدې کولو نه د تکبر د وجې.

از فواید آیات این صفحه:

• الأدب في تلقي العلم، وأن المستمع للعلم ينبغي له أن يتأنى ويصبر حتى يفرغ المُمْلِي والمعلم من كلامه المتصل بعضه ببعض.

د علم په حاصلولو کې ادب لازمي دی، او علم ته غوږ کیښودونکي لره پکار دی چې زغم او صبر وکړي تر دی چې بیانوونکی او استاذ خپلې خبرې ختمې کړي کومې چې د یو بل سره پېوسته وي.

• نسي آدم فنسيت ذريته، ولم يثبت على العزم المؤكد، وهم كذلك، وبادر بالتوبة فغفر الله له، ومن يشابه أباه فما ظلم.

ادم -علیه السلام- خبره هیره کړه نو اولادې یې هم هیره کړه، او په خپل کلک عزم مضبوط نشو، او اولادونه یې هم دغه شان دي، او په تلوار سره یې توبه وکړه نو الله تعالی ورته بخښنه وکړه، او څوک چې د خپل پلار په شان کار وکړي نو ظلم یې نه دی کړی.

• فضيلة التوبة؛ لأن آدم عليه السلام كان بعد التوبة أحسن منه قبلها.

د توبې فضېلت؛ ځکه چې آدم -علیه السلام- د توبې څخه وروسته د خپل مخکني حالت نه ډیر ښه و.

• المعيشة الضنك في دار الدنيا، وفي دار البَرْزَخ، وفي الدار الآخرة لأهل الكفر والضلال.

تنګه زندګي په دنیا کې، او په برزخ کې، او په اخرت کې د کافرانو او ګمراهانو لپاره ده.