ترجمهٔ معانی آیه 36 سوره سوره انبياء - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 36

وَاِذَا رَاٰكَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِنْ یَّتَّخِذُوْنَكَ اِلَّا هُزُوًا ؕ— اَهٰذَا الَّذِیْ یَذْكُرُ اٰلِهَتَكُمْ ۚ— وَهُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمٰنِ هُمْ كٰفِرُوْنَ ۟

او کله چې ووینې تا -ای پېغمبره- دا مشرکین نو نیسي دوی تا لره مګر په مسخرو سره په داسې حال کې چې خپل پېروان ستا څخه لري کوي او داسې ورته وایي: آیا دا دی هغه څوک چې کنځلي کوي (بد وایي) ستاسې معبودانو ته د کومو چې تاسې بندګي کوئ؟! او دوی د دې مسخرو سره سره انکار کوونکي دي د هغه څه نه چې الله تعالی په دوی باندې په قرآن کريم کې نازل کړي او په هغو نعمتونو چې دوی لره الله تعالی ورکړي؛ کفر کوونکي دي؛ نو دوی ډیر حقدار دي په عیب ویلو باندې ځکه چې په دوی کې هر قسم بدي شته.

از فواید آیات این صفحه:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

د هغه چا د کفر بیان چې په پېغمبر باندې مسخرې کوي، برابره خبره ده که په وينا سره وي او یا عملي وي او يا په اشارې سره وي.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

د انسان په طبېعت کې تلوار دی، او حوصله کول ډیر غوره اخلاق دي.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

د الله تعالی د عذابه هیڅوک څوک نشي بچ کولی مګر الله تعالی یې بچ کولی شي.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

د باطل اخري انجام زوال دی، او د حق انجام پاتې کېدل دي.