ترجمهٔ معانی آیه 41 سوره سوره انبياء - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 41

وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِیْنَ سَخِرُوْا مِنْهُمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟۠

او که چېرته مسخرې کوي په تا باندې قوم ستا نو ته په دې کار کې نوی (يواځې) نه یې، نو په تحقيق سره مسخرې شوي په پېغمبرانو باندې مخکې ستا نه -ای پېغمبره- نو یقېنا راګېر کړي وو هغو کافرانو لره چې په پېغمبرانو باندې مسخرې کولی هغه عذاب چې دوی ورپسې مسخرې کولې په دنیا کې کله چې به ورته پېغمبرانو په هغه باندې وېره ورکوله.

از فواید آیات این صفحه:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

د هغه چا د کفر بیان چې په پېغمبر باندې مسخرې کوي، برابره خبره ده که په وينا سره وي او یا عملي وي او يا په اشارې سره وي.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

د انسان په طبېعت کې تلوار دی، او حوصله کول ډیر غوره اخلاق دي.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

د الله تعالی د عذابه هیڅوک څوک نشي بچ کولی مګر الله تعالی یې بچ کولی شي.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

د باطل اخري انجام زوال دی، او د حق انجام پاتې کېدل دي.