ترجمهٔ معانی آیه 37 سوره سوره نور - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 37

رِجَالٌ ۙ— لَّا تُلْهِیْهِمْ تِجَارَةٌ وَّلَا بَیْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَاِقَامِ الصَّلٰوةِ وَاِیْتَآءِ الزَّكٰوةِ— یَخَافُوْنَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیْهِ الْقُلُوْبُ وَالْاَبْصَارُ ۟ۙ

داسې نارينه دي چې اخیستل او پلورل يې د الله پاک له ياده، په بشپړه توګه له لمانځه اداکولو او وړ خلکو ته له زکات ورکولو څخه نه غافلوي، هغوی د قيامت له هغې ورځې څخه ډاريږي چې په دغه ورځ به زړونه له سزا د خونديتوب د هيلې او له هغه څخه د وېرې تر منځ اوړي را اوړي، او سترګې به هم هر اړخ ته اوړي را اوړي چې کوم طرف ته به لیږل کیږي.

از فواید آیات این صفحه:

• موازنة المؤمن بين المشاغل الدنيوية والأعمال الأخروية أمر لازم.

د مومن لپاره د دنيوي بوختياوو او اخروي اعمالو تر منځ پرتله کول يو لازمي امر دی.

• بطلان عمل الكافر لفقد شرط الإيمان.

د ايمان د شرط د نشتون له امله د کافر د عمل بطلان.

• أن الكافر نشاز من مخلوقات الله المسبِّحة المطيعة.

بېشکه کافر د الله د تسبيح ويونکو پيروو مخلوقاتو څخه نافرمانه دی.

• جميع مراحل المطر من خلق الله وتقديره.

د باران ټول پړاوونه د الله له پيدايښت او اندازې څخه دي.