ترجمهٔ معانی آیه 17 سوره سوره فصلت - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 17

وَاَمَّا ثَمُوْدُ فَهَدَیْنٰهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمٰی عَلَی الْهُدٰی فَاَخَذَتْهُمْ صٰعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُوْنِ بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟ۚ

اوکوم چې ثموديان د صالح قوم دی؛ نو هغوی ته مو لارښوونه وکړه، ورته د حق لارې په ښکارولو سره، خو هغوی لار ورکۍ ته د حق لوري په لارښوونه لومړيتوب ورکړ، نو د سپکوونکي عذاب چېغې هغوی تباه کړل د هغه کفر او ګناهونو له امله چې هغوی ترسره کول.

از فواید آیات این صفحه:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

له حق څخه مخ اړول په دنيا او آخرت کې د تباهيو لامل دی.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

پر ځواک دوکه کیدل او کبر دواړه د حق له منلو څخه مانع دي.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

د کافرانو لپاره به د دنيا او آخرت عذاب يوځای کړل شي.

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

د غړو د خپلو څښتنانو پر خلاف شاهدي ورکول.