ترجمهٔ معانی آیه 102 سوره سوره مائده - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 102

قَدْ سَاَلَهَا قَوْمٌ مِّنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ اَصْبَحُوْا بِهَا كٰفِرِیْنَ ۟

بیشکه غوښتنه کړی وه د دې په شان یو قوم چې ستاسو نه مخکې تیرشوي، نو کله چې هغوی مکلف شول په هغې باندې عمل یي پرې ونه کړ، نو د دې په وجه هغوی کافران شول.

از فواید آیات این صفحه:

• الأصل في شعائر الله تعالى أنها جاءت لتحقيق مصالح العباد الدنيوية والأخروية، ودفع المضار عنهم.

د الله تعالی ددین په نښو کې اصل دا دې چې دا د بندګانو د دنیوي او اخروي مصلحتونو د تحقیق لپاره راغلي، او د هغوی نه د ضرر د دفع کولو لپاره راغلي.

• عدم الإعجاب بالكثرة، فإنّ كثرة الشيء ليست دليلًا على حِلِّه أو طِيبه، وإنما الدليل يكمن في الحكم الشرعي.

په ډیروالي باندې غره کیدل ندي پکار، ځکه چې ډیروالی د یو شي د هغه په حلالوالي او پاکوالي دلالت نه کوي، بلکه دلیل پټ وي په شرعي حکم کې.

• من أدب المُسْتفتي: تقييد السؤال بحدود معينة، فلا يسوغ السؤال عما لا حاجة للمرء ولا غرض له فيه.

د پوښتنه کوونکي د ادب نه دا دی چې: سوال یي محدود وي، نو نه دی جایز سوال د هغه څه چې د چا ورته ضرورت نه وي او نه يي پکې څه غرض وي.

• ذم مسالك المشركين فيما اخترعوه وزعموه من محرمات الأنعام ك: البَحِيرة، والسائبة، والوصِيلة، والحامي.

د مشرکانو د طریقو بدي بیانول؛ په هغه څه کې چې هغوی د ځان نه جوړ کړي او ګمان یې کړی چې دا حرام دي لکه: بحیرة، سائبة، وصیلة او حامي.