ترجمهٔ معانی آیه 25 سوره سوره مائده - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 25

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ لَاۤ اَمْلِكُ اِلَّا نَفْسِیْ وَاَخِیْ فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفٰسِقِیْنَ ۟

وویل موسی –علیه السلام- خپل رب ته: ای زما ربه! زما هیڅ زور او طاقت (اختیار) نشته په هیچ چا باندې مګر په خپل ځان او په خپل ورور هارون باندې، نو ای ربه ته جدايې راوله زمونږ او د هغه قوم ترمنځ چې ستا او ستا د پیغمبر د تابعدارۍ څخه وتلی دي.

از فواید آیات این صفحه:

• مخالفة الرسل توجب العقاب، كما وقع لبني إسرائيل؛ إذ عاقبهم الله تعالى بالتِّيه.

د پیغمبرانو مخالفت کول د عذاب سبب کیږي، لکه څرنګه چې د بنی اسرایلو سره شوي وو؛ کله چې الله تعالی هغوی ته سرګردانۍ سره عذاب ورکړو.

• قصة ابني آدم ظاهرها أن أول ذنب وقع في الأرض - في ظاهر القرآن - هو الحسد والبغي، والذي أدى به للظلم وسفك الدم الحرام الموجب للخسران.

د ادم –علیه السلام- د دوو زامنو د قیصې څخه ښکاره دا معلومیږي چې اوله ګناه چې په ځمکه کې شوې- په قران کې چې ښکاره ذکر شوې- هغه کینه او تیرې دی، چې د دې دواړو په وجه یې ظلم وکړ او حرامه وینه یې توی کړه چې دا د تاوان سبب دی.

• الندامة عاقبة مرتكبي المعاصي.

پښیمانتیا د ګناهګار سړي اخري انجام دی.

• أن من سَنَّ سُنَّة قبيحة أو أشاع قبيحًا وشجَّع عليه، فإن له مثل سيئات من اتبعه على ذلك.

چاچې غلطه طریقه کیښوده او یا یې غلطه طریقه خپره کړه او هغې ته یې خلک وهڅول، نو د هغه لپاره د هغه چا په شان ګناه ده چې د دې تابعداري يې وکړه.