ترجمهٔ معانی آیه 41 سوره سوره مائده - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 41

یٰۤاَیُّهَا الرَّسُوْلُ لَا یَحْزُنْكَ الَّذِیْنَ یُسَارِعُوْنَ فِی الْكُفْرِ مِنَ الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِاَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوْبُهُمْ ۛۚ— وَمِنَ الَّذِیْنَ هَادُوْا ۛۚ— سَمّٰعُوْنَ لِلْكَذِبِ سَمّٰعُوْنَ لِقَوْمٍ اٰخَرِیْنَ ۙ— لَمْ یَاْتُوْكَ ؕ— یُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهٖ ۚ— یَقُوْلُوْنَ اِنْ اُوْتِیْتُمْ هٰذَا فَخُذُوْهُ وَاِنْ لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوْا ؕ— وَمَنْ یُّرِدِ اللّٰهُ فِتْنَتَهٗ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهٗ مِنَ اللّٰهِ شَیْـًٔا ؕ— اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ لَمْ یُرِدِ اللّٰهُ اَنْ یُّطَهِّرَ قُلُوْبَهُمْ ؕ— لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ ۙ— وَّلَهُمْ فِی الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟

ای پیغمبره! خفګان کې دي وانه چوي تالره هغه څوک چې کوشش کوي په ښکاره کولو د کارونو دکفر کې د دې لپاره چې تا غصه کړي د منافقانو څخه هغه کسان چې ښکاره کوي ایمان لره، او پټوي کفر لره. او خفګان کې دي وانه اچوي تا لره یهودیان هغه چې غوږونه ږدي د خپلو مشرانو درواغو ته او منې يې، په داسې حال کې چې تقلید کوونکي دي خپلو مشرانو لره هغه چې تاته نه دي راغلی د وجې د مخ اړولو ستا څخه، بدلوي دوی خبرې د الله تعالی چې په تورات کې دي په هغه ډول چې د دوی د خواهشاتو سره موافق وي، خپلو پیروانو ته وایې: که چیرته د محمد فیصله ستاسو د خواهشاتو سره برابره شوه نو تابعداري یې وکړئ، او که چیرته یې مخالفه شوه نو بیا ترې ځان وساتئ، او هر هغه څوک چې الله تعالی یې ګمراه کیدل وغواړي د خلکو څخه نو هیچیري به ته بیانه مومې –ای پیغمبره- څوک چې واړوي د دوی نه ګمراهي او روان کړي دوی د حق لارې ته، دغه کسان چې د دې صفتونه والا دي د یهودیانو او منافقانو څخه دا هغه کسان دي چې نه غواړي الله تعالی چې پاک کړي زړونه د دوی د کفر نه، د دوی لپاره په دنیا کې شرمندګي او رسوایې ده، او په اخرت کې به د دوی لپاره لوی عذاب وي، او هغه عذاب د اور دی.

از فواید آیات این صفحه:

• حكمة مشروعية حد السرقة: ردع السارق عن التعدي على أموال الناس، وتخويف من عداه من الوقوع في مثل ما وقع فيه.

د غلا د حد د روا کیدلو حکمت: د غل مخه نیول دي د تیري کولو نه د خلکو په مالونو باندې، او ویره ورکول دي پغیر د غل څخه نورو خلکو ته د واقع کیدلو نه په هغه څه کې چې دا غل پکې واقع شوی دی.

• قَبول توبة السارق ما لم يبلغ السلطان وعليه إعادة ما سرق، فإذا بلغ السلطان وجب الحكم، ولا يسقط بالتوبة.

د غل توبه قبلیږي تر څو چې باچا ته يې خبر نه وي رسیدلی او په ده باندې لازم دي واپس کول د هغه مال چې ده پټ کړی وي، نو کله چې باچا ته خبره ورسیږي نو بیا پرې حکم واجبیږي، او په توبې سره نه ساقطیږي.

• يحسن بالداعية إلى الله ألَّا يحمل همًّا وغمًّا بسبب ما يحصل من بعض الناس مِن كُفر ومكر وتآمر؛ لأن الله تعالى يبطل كيد هؤلاء.

د الله تعالی طرف ته بلونکي ته پکار دي چې هیڅ غم او سوچ ونه کړي د هغه څه په وجه چې د ځیني خلکو څخه کیږي د کفر او چل او ددې خلاف مشورو نه؛ ځکه چې الله تعالی د دوی دوکې بربادوي.

• حِرص المنافقين على إغاظة المؤمنين بإظهار أعمال الكفر مع ادعائهم الإسلام.

منافقان دا حرص کوي چې مومنان غصه کړي په ښکاره کولو د کارونو د کفر سره د دې نه چې د اسلام دعوی کوي.