ترجمهٔ معانی آیه 87 سوره سوره توبه - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 87

رَضُوْا بِاَنْ یَّكُوْنُوْا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُوْنَ ۟

دا منافقان هغه مهال د خپلو ځانونو په ذلت او سپکاوي راضي شول کله چې دوی د عذر خاوندانو سره په پاتې کېدو راضي شوي وو، او الله تعالی د دوی په زړونو باندې د دوی د کفر او نفاق په سبب مهر ولګاوه، نو دوی په هغه څه نه پوهېږي چې د دوی ګټه او مصلحت په کې وي.

از فواید آیات این صفحه:

• المجاهدون سيحصِّلون الخيرات في الدنيا، وإن فاتهم هذا فلهم الفوز بالجنة والنجاة من العذاب في الآخرة.

مجاهدين په دنيا کې ښېګڼې ترلاسه کوي او که چېرې ترې پاتې شي؛ نو په آخرت کې هغوی لره پر جنت بریا او له سزا خونديتوب دی.

• الأصل أن المحسن إلى الناس تكرمًا منه لا يؤاخَذ إن وقع منه تقصير.

اصل دادی چې له خلکو سره له ښېګڼه کوونکي که کومه تېروتنه وشي نو په هغې نه نيول کيږي.

• أن من نوى الخير، واقترن بنيته الجازمة سَعْيٌ فيما يقدر عليه، ثم لم يقدر- فإنه يُنَزَّل مَنْزِلة الفاعل له.

چاچې د ښېګڼې هوډ کړی وي او د مضبوط هوډ سره يې په هغه څه کې هڅه هم يوځای شي چې وس يې لري بيا ځنې بې وسه شي؛ نو هغه ته د ښېګڼې کوونکي غوندې بدله ورکول کيږي.

• الإسلام دين عدل ومنطق؛ لذلك أوجب العقوبة والمأثم على المنافقين المستأذنين وهم أغنياء ذوو قدرة على الجهاد بالمال والنفس.

اسلام د عدل او منطق دین دی؛ ځکه خو یې سزا لازمه کړله په هغو منافقانو چې اجازه یې غوښتله په داسې حال کې چې شتمن وو او په مال او نفس یې د جهاد کولو توان هم درلود.