ترجمهٔ معانی آیه 17 سوره سوره رعد - الترجمة البشتوية - رواد - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 17

اَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَالَتْ اَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا ؕ— وَمِمَّا یُوْقِدُوْنَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَآءَ حِلْیَةٍ اَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهٗ ؕ— كَذٰلِكَ یَضْرِبُ اللّٰهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ؕ۬— فَاَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَآءً ۚ— وَاَمَّا مَا یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْكُثُ فِی الْاَرْضِ ؕ— كَذٰلِكَ یَضْرِبُ اللّٰهُ الْاَمْثَالَ ۟ؕ

له اسمانه یې اوبه وورولې او خوړونه د خپل ‌‌‌ډکون په انداز وبهیدل، بيا سيلاب ځګ پورته راواخیست، او پر هغو شیانو چې خلک د ګاڼې یا څه سامان په لټون اور پرې بلوي هم دغه شان ځګ وي، همدغسې الله حق او باطل بیانوي، نو کوم چې ځګ دی هغه بې ګټې له منځه ځي او کوم چې خلکو ته ګټه رسوي، هغه په زمکه کې پاتېږي، الله همدغه شان مثالونه بیانوي.