ترجمهٔ معانی آیه 12 سوره سوره فتح - الترجمة البشتوية - رواد - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 12

بَلْ ظَنَنْتُمْ اَنْ لَّنْ یَّنْقَلِبَ الرَّسُوْلُ وَالْمُؤْمِنُوْنَ اِلٰۤی اَهْلِیْهِمْ اَبَدًا وَّزُیِّنَ ذٰلِكَ فِیْ قُلُوْبِكُمْ وَظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ ۖۚ— وَكُنْتُمْ قَوْمًا بُوْرًا ۟

بلكې تاسي خو انګېرلې وه چې دا رسول او مومنان به هيڅكله هم خپلو كورنيو ته را ونه ګرځي او همدا (خبره) مو په زړونو كې ښايسته شوې وه او ناوړه ګومانونه مو كول او تاسي تباه كېدونكى قوم ياست.