ترجمهٔ معانی آیه 37 سوره آل عمران - ترجمه‌ى مولولوی جانباز سرفراز - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُوْلٍ حَسَنٍ وَّاَنْۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا ۙ— وَّكَفَّلَهَا زَكَرِیَّا ؕ— كُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَكَرِیَّا الْمِحْرَابَ ۙ— وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۚ— قَالَ یٰمَرْیَمُ اَنّٰی لَكِ هٰذَا ؕ— قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یَرْزُقُ مَنْ یَّشَآءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ ۟

الله پاک هغه په غوره توګه ومنله او په ښه ډول یې راپورته کړه او زکریا یې پالنه وکړه، کله به چې زکریا د مریم خوني ته ورغی نو خوراک به یې ورسره مینده کړ، ورته یې وویل ای مریم! دا خوراک له کومه شو؟ مریم وویل: دا د الله له لورې دی، بې له شکه چې دالله پاک چاته خوښه شي نو بې حسابه روزي ورکوي.