ترجمهٔ معانی آیه 4 سوره سوره محمد - الترجمة البشتوية - سرفراز - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 4

فَاِذَا لَقِیْتُمُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا فَضَرْبَ الرِّقَابِ ؕ— حَتّٰۤی اِذَاۤ اَثْخَنْتُمُوْهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ ۙ— فَاِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَاِمَّا فِدَآءً حَتّٰی تَضَعَ الْحَرْبُ اَوْزَارَهَا— ذٰلِكَ ۛؕ— وَلَوْ یَشَآءُ اللّٰهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ ۙ— وَلٰكِنْ لِّیَبْلُوَاۡ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ؕ— وَالَّذِیْنَ قُتِلُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ فَلَنْ یُّضِلَّ اَعْمَالَهُمْ ۟

کله چې تاسې له کافرانو سره لاس په ګریوان شوئ نو غاړې يي غوڅې کړئ. تر هغو چې ښه يي وځپئ بیا يي بندیان ښه کلک وتړئ نو یا يي د ښیګڼې له مخې او یا يې د فدې په بدل کې خوشې کړئ. او تر هغو همدې کار ته دوام ورکړئ تر څو جنګ خپله وسله په ځمکه کیږدي. دا ستاسې کار دی . که الله غوښتلی نو په خپله به يي له هغوۍ نه بدل اخیستي وو. خو هغه دا لار خوښه کړې چې تاسې یو پر بل وازمايې. او څوک چې د الله په لار کې وژلې شوي دي، هیڅکله به يي کړنې بابیزه او توۍ نشي.